Badacze stwierdzili, że koncepcja „One Health” nie wydaje się być częścią szwedzkiego systemu reagowania na pandemie i kryzysy.
Aż trzy czwarte chorób, które pojawiają się na świecie, przenoszą się ze zwierząt na ludzi lub w drugą stronę. Chociaż naukowcy wciąż nie są do końca pewni genezy pandemii COVID-19, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że SARS-CoV-2 przeskoczył ze zwierząt na ludzi, doprowadzając do kryzysu zdrowotnego, który wstrząsnął światem.
Opracowane przez Światową Organizację Zdrowia jednolite podejście nazwane „Jedno Zdrowie”, czyli „One Health” – koncepcja, która ma na celu zrównoważone spojrzenie oraz jednoczesne dbanie o zdrowie ludzi, zwierząt i środowiska – zyskuje w związku z tym coraz większe znaczenie, nie tylko jako sposób zapobiegania globalnym zagrożeniom dla zdrowia i kryzysom, takim jak wciąż trwająca pandemia, ale także jako klucz do ich przewidywania oraz reagowania na ich występowanie. Podejście to opiera się na koncepcji wzajemnych powiązań między ludźmi, zwierzętami i środowiskiem naturalnym, zakłada także współpracę między każdym z tych sektorów w celu maksymalizacji zdrowia i dobrostanu każdego z nich, nie tylko ludzi.
Koncentrując się na szwedzkich doświadczeniach związanych z pandemią COVID-19, badacze opublikowali niedawno studium przypadku poświęcone włączeniu założeń koncepcji „One Health” do szwedzkiej strategii walki z pandemią COVID-19 oraz korzyściom i ograniczeniom wynikającym ze stosowania zasad tej koncepcji w strategiach zwalczania przyszłych pandemii. Opracowane w ramach finansowanego ze środków Unii Europejskiej projektu PERISCOPE studium przypadku stanowi część sprawozdania dotyczącego najlepszych praktyk w zakresie zarządzania w czasach pandemii na wielu szczeblach.
Brak formalnego włączenia
Szwecja poczyniła co prawda znaczące postępy w swoich pracach związanych z koncepcją „One Health”, jednak na chwilę obecną są one uwzględnione w planach oraz strategiach współpracy w zakresie chorób odzwierzęcych jedynie na poziomie praktycznym, z kolei włączenie formalne obecnie nie istnieje. W rzeczywistości sektor zwierzęcy został całkowicie wyłączony z działań związanych z pandemią COVID-19 w pierwszych miesiącach jej trwania, z kolei komunikacja między nim a Agencją Zdrowia Publicznego Szwecji była ograniczona do minimum przez cały czas jej trwania. – To właśnie agencja szwedzkiego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego nawiązała kontakt z regionami i zaoferowała pomoc w zakresie badania pobranych próbek pod kątem COVID-19 – piszą autorzy studium przypadku Walter Osika i Elin Pöllänen ze szwedzkiego Instytutu Karolinska, który pełnił rolę partnera projektu PERISCOPE.
