„To poważny problem, to są ludzie, którzy są dość poważnie niepełnosprawni” – powiedział prof. Theo Vos.
Epidemiolodzy odkryli, że osoby z tzw. long covid mają niepełnosprawność odpowiadjącą całkowitej utracie słuchu lub ciężkiemu urazowi wewnątrzczaszkowemu.
„Mam nadzieję, że spowoduje to uświadomienie lekarzom, że nie jest to trywialne” – powiedział prof. Vos.
Naukowcy zwracają uwagę, że poważnym utrudnieniem w modelowaniu obciążenia systemu zdrowotnego konkretną chorobą jest brak danych. Nawołują oni rządy poszczególnych krajów do inwestowania w systemy informatyczne, które usprawniłyby raportowanie sytuacji zdrowotnej w czasie rzeczywistym.
„Ludzie nie myślą automatycznie, że poprawa systemów informatycznych jest priorytetem w przypadku pandemii” – powiedział Andrew Briggs, ekonomista ds. zdrowia z London School of Hygiene & Tropical Medicine. On i jego koleżanka Anna Vassall przewidzieli niedawno, że aż 30 proc. obciążenia zdrowotnego związanego z COVID-19 może być spowodowane niepełnosprawnością, a nie śmiercią.
Naukowcy zwracają uwagę, że uszczerbek na zdrowiu w związku z COVID-19 może rozkładać się nieproporcjonalnie w różnych grupach. Briggs i Vassall podkreślają, że dane należy gromadzić z podziałem na wiek, grupę społeczno-ekonomiczną i etniczną. „Gdy przechodzimy do sytuacji endemicznej, musimy bardziej przejmować się sprawiedliwością” – powiedział Briggs.
Europejska Sieć ds. Obciążeń Chorobami (European Burden of Disease Network) zapowiedziała, że przyjrzy się, w jaki sposób nierówności społeczne mogą wpłynąć na obciążenie zdrowotne w przyszłości.
Więcej informacji: https://www.nature.com/articles/d41586-022-01341-7
