O ile w Polsce mamy do czynienia z wyhamowaniem tempa spadku nowych zakażeń (eksperci zastanawiają się, na ile wpływ na to mają czynniki związane z falą uchodźczą z Ukrainy, a na ile jest to efekt czynników wewnętrznych, takich jak powrót do pełnej aktywności szkolnej i zawodowej po zakończeniu ferii oraz coraz częstsze lekceważenie wszelkich środków bezpieczeństwa), o tyle w wielu krajach świata, również Europy, ostatnie dni przyniosły prawdziwą eksplozję zakażeń. W środę w Korei Południowej padł rekord – ponad 400 tysięcy. Jednak uwagę Polski powinien zwracać wynik Niemiec – ponad 275 tysięcy, przy czym rekord padł 10 marca i wyniósł ponad 300 tysięcy zakażeń.
W środę 16 marca, w ujęciu tydzień do tygodnia, liczba nowych zakażeń na całym świecie wzrosła o 5 proc. – ale np. w Chinach ten wzrost wyniósł 400 proc. i władze zarządziły ostry lockdown w kilku miastach. W Europie, oprócz Wielkiej Brytanii, podobne procentowo wzrosty odnotowały Włochy i Malta, a Irlandia i Finlandia mierzą się ze wzrostem przekraczającym 70 proc.
Eksperci WHO oceniają, że wzrost zakażeń SARS-CoV-2 to efekt jednoczasowego wystąpienia kilku czynników. Cały czas falę napędza zakaźny Omikron, ale coraz bardziej dominujący staje się jego jeszcze bardziej zakaźny subwariant BA.2. Tymczasem duża część krajów albo redukuje obostrzenia, albo wręcz od nich odchodzi.
– Wzrost zakażeń ma miejsce pomimo ograniczenia testów w niektórych krajach, co oznacza, że przypadki, które obserwujemy, to tylko wierzchołek góry lodowej – powiedział dziennikarzom Reutersa szef WHO Tedros Adhanom Ghebreyesus.
O ile w krajach, w których poziom zaszczepienia jest bardzo wysoki, decydenci podejmują ryzyko, opierając się na opiniach ekspertów o stosunkowo łagodnym przebiegu COVID-19 u chronionych trzema dawkami obywateli, o tyle w przypadku krajów, w których szczepienia nie cieszyły się powszechną akceptacją (w Polsce trzy dawki szczepionki przyjęło 30 proc. populacji, 58 proc. ma za sobą pełny cykl szczepień) przebieg kolejnej fali (nie wiadomo, czy jeszcze piątej, czy szóstej) jest niewiadomą. Możliwe są dwa scenariusze – długiego utrzymywania się liczby zakażeń, hospitalizacji i zgonów na obecnym (lub nieco wyższym) poziomie lub, w wariancie pesymistycznym, znaczący (choć nie tak wysoki jak w poprzednich falach i krócej trwający) wzrost liczby hospitalizowanych i zmarłych z powodu COVID-19. W Polsce dodatkową niewiadomą jest wpływ ruchu migracyjnego i brak systemowych rozwiązań dotyczących zwłaszcza testowania oraz przestrzegania zasad sanitarnych w masowych punktach noclegowych, w których znajdują schronienie uchodźcy z Ukrainy.
