Wariant Omikron skumulował łącznie ok. 50 mutacji, z czego ponad 30 dotyczy zmian białka kolca. Nawet, jeśli ta liczba zmian w białku kolca jest rekordowa, to są to zmiany ok. 30 aminokwasów z łącznej liczby ok. 1270, z których składa się to białko – powiedział dr hab. Piotr Rzymski z Zakładu Medycyny Środowiskowej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Ekspert w dziedzinie biologii medycznej i badań naukowych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu dr hab. n. med. Piotr Rzymski podkreślił, że poziom wiedzy na temat wariantu Omikron jest wciąż zbyt mały, by formułować na jego temat definitywne oceny. Zaznaczył, że kluczowe w tym aspekcie są wyniki badań. Jednocześnie przestrzegł, by z odpowiednią „rezerwą” podchodzić do wyników badań cząstkowych, które – jak zaznaczył – nie przesądzają o danej kwestii w sposób definitywny.
„Jeżeli chodzi o wyniki badań, to najprędzej zapewne usłyszymy o wynikach badań dotyczących tego, jak wariant Omikron wpływa na siłę neutralizującą przeciwciała. To są badania, które można dosyć szybko przeprowadzić, z udziałem surowicy osób zaszczepionych, ale też surowicy ozdrowieńców lub ozdrowieńców zaszczepionych, by sprawdzić, w warunkach eksperymentalnych, laboratoryjnych, jak te przeciwciała sobie radzą w zestawieniu ze zmienionym przez mutacje białkiem kolca wariantu Omikron” – wyjaśnił.
„Takie badania prowadzono również wcześniej w przypadku innych wariantów, a ich wyniki powodowały w przeszłości 'medialną panikę' i obawę, że dany wariant znosi skuteczność opracowanych szczepionek. Tak było w przypadku wariantu Beta, południowoafrykańskiego, który faktycznie w badaniach tego typu uciekał dobrze spod działania przeciwciał neutralizujących, ale przecież wcale nie okazał się ostatecznie wariantem, który zdominował świat, a jest wariantem – pomijając Omikron, bo w jego przypadku jeszcze tego nie wiemy – spośród wszystkich dotychczas znanych wariantów, który najlepiej uciekał spod odpowiedzi przeciwciał” – dodał.
Rzymski zaznaczył, że już wówczas naukowcy podkreślali, że takie badania „to jest tylko mały wycinek rzeczywistości związany z funkcjonowaniem układu odporności osoby zaszczepionej, który został przeanalizowany i nie można go ekstrapolować, rozszerzać na inne elementy swoistej odpowiedzi układu odporności, bo one wymagają kompletnie innych badań”.
„Inaczej mówiąc, nawet jeżeli dany wariant łatwiej radzi sobie z przeciwciałami, to najwyżej oznacza, że ma większe szanse zakażenia komórki. Natomiast ominięcie przeciwciał to nie jest ominięcie całej odporności, bo jeszcze jest przecież odporność komórkowa u osób, które są ozdrowieńcami, które są zaszczepione, a której celem jest identyfikowanie pewnych zakażonych komórek, ich eliminowanie” – wytłumaczył.
Wskazał, że można to opisać, używając języka wojskowego: „Przeciwciała to takie zasieki. Czasami wróg przez nie przejedzie, bo atakuje w dużej sile, a innym razem jest lepiej zamaskowany. Wkracza na terytorium naszego organizmu, ale tam stacjonuje armia, która dysponuje rysopisem agresora i zna sposoby jego działania. Zostaje więc szybko zaatakowany, zanim przedostanie się w głąb i spowoduje spustoszenie. Przy okazji tej walki mogą pojawić się objawy kliniczne, na ogół jednak są one bardzo złagodzone, a czasami nawet nie wiemy, że taka bitwa miała miejsce” – powiedział.
Ekspert podkreślił, że doświadczenia z innymi wariantami uczą, iż „osoby zaszczepione, które przecież nie są zaszczepione preparatami zoptymalizowanymi pod wariant Delta, charakteryzują się odpowiedzią komórkową, spod której nie potrafi uciekać wariant Delta. Oczywiście, jeżeli ich układ odporności prawidłowo odpowiedział na szczepienie”.
„Niewykluczone, że usłyszymy, iż wariant Omikron zmniejsza siłę neutralizującą przeciwciał, ale to nie oznacza od razu ogromnych kłopotów. Równie dobrze może oznaczać, że ryzyko zakażenia u osoby zaszczepionej będzie wyższe, niż w przypadku innych wariantów, ale nie będzie się to musiało koniecznie przekładać na większe ryzyko ciężkiego przebiegu takiego zakażenia” – zaznaczył.
