W szpitalu tymczasowym w Płocku, który wznowił działalność z początkiem tego tygodnia, na 28 uruchomionych łóżek dla chorych na COVID-19 w piątek rano przebywało 30 pacjentów. Uruchomienie drugiego modułu z 28 łóżkami oraz części OIOM placówka uzależnia od pozyskania kadry medycznej.
– W tej chwili na 28 zakontraktowanych łóżek mamy już 30 pacjentów. Większa ich liczba to przypadki, które wymagały hospitalizacji, więc oczywiście pomagamy, a o finansowanie będziemy martwili się później – powiedział PAP w piątek Marek Kiełczewski, kierownik płockiego szpitala tymczasowego i lekarz, który zajmuje się tam również leczeniem chorych na COVID-19.
Według niego, z uwagi na rosnącą liczbę zachorowań na COVID-19, w płockim szpitalu tymczasowym niezbędne będzie uruchomienie kolejnego modułu, a to wymaga pozyskania dodatkowej kadry medycznej. – Uruchomienie drugiego modułu, czyli kolejnych 28 łóżek, jest konieczne. Planujemy też uruchomienie części OIOM z respiratorami, gdzie dostępnych byłoby 6 do 8 łóżek. Jednak wszystko zależy od tego, czy uda się nam zatrudnić odpowiednią liczbę personelu medycznego – zaznaczył Kiełczewski.
W jego ocenie, uruchomienie w płockim szpitalu tymczasowym dodatkowego modułu, a także części OIOM można spodziewać się najwcześniej w przyszłym miesiącu – nie jest wykluczone, że stanowiska z respiratorami mogłyby wtedy ruszyć 5 lub 6 grudnia. – W przypadku OIOM-u to termin, w którym mamy anestezjologa, natomiast nie mamy jeszcze pielęgniarek. Cały czas szukamy też zarówno pielęgniarek, jak i lekarzy do uruchomienia dodatkowych łóżek ogólnocovidowych – wyjaśnił Kiełczewski.
Szef płockiego szpitala tymczasowego podkreślił jednocześnie, że duża część aktualnie leczonych tam chorych na COVID-19 to pacjenci w ciężkich stanach.
Szpital tymczasowy w Płocku, wybudowany przez PKN Orlen i posiadający łącznie ponad 190 łóżek dla pacjentów z COVID-19, działał od początku grudnia 2020 r. do końca maja tego roku, gdy decyzją Ministerstwa Zdrowia przeszedł w stan pasywny, pozostając w gotowości do udzielania świadczeń, ale bez obowiązku ich realizacji. Placówka funkcjonowała w tym czasie jako oddział tamtejszego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego (WSzZ)
