"Koronakomisja" za poważny błąd uznała również brak rezerw środków ochronnych. Przed wybuchem pandemii niewykorzystane materiały spalono, nie robiąc nowych zapasów. Placówki służby zdrowia borykały się z ich brakiem. "Sześć straconych tygodni" - tak określono czas zanim rząd zlecił jednemu z urzędów zadanie pozyskania maseczek, fartuchów oraz płynów do dezynfekcji.
Eksperci stwierdzili, że szwedzki nadzór sanitarny był i jest zdecentralizowany, "niejasne jest, kto ponosi odpowiedzialność za całość". Zalecenia wydaje podlegający rządowi Urząd Zdrowia Publicznego, a za ich wprowadzenie w życie odpowiadają władze regionów. Jak zauważono, ważną rolę w walce z pandemią odegrała organizacja regionów i gmin SKR, ale jej pozycja nie miała odzwierciedlenia w ustawodawstwie.
"Przepisy epidemiczne również mają niewystarczającą moc, aby sprostać wybuchowi pandemii. Specjalna ustawa pozwalająca rządowi zamykać zakłady pracy, jeśli zajdzie taka potrzeba, weszła w życie dopiero na początku 2021 roku, a powinna być gotowa, już gdy zaczęła się epidemia" - podkreślił Melin.
Opublikowane w piątek wnioski były drugą częścią raportu oceniającego szwedzką strategię walki z koronawirusem. W grudniu 2020 roku przestawiono krytyczną ocenę działań związanych z niewystarczającą ochroną osób starszych. Końcowe uwagi dokumentu mają zostać sformułowane 25 lutego 2022 roku.
Minister ds. socjalnych Lena Hallengren pytana przez dziennikarzy o krytyczne oceny z raportu powiedziała, że "jest wiele do poprawienia". Jednocześnie podkreśliła, że "Szwecja w walce z COVID-19 znajduje się w średniej europejskiej, a wysoka liczba zgonów podczas pierwszej fali nie jest jedynym wskaźnikiem".
Dyrektor Urzędu Zdrowia Publicznego Johan Carlson z końcem października przechodzi na emeryturę. Natomiast premier Szwecji Stefan Loefven zapowiedział latem tego roku odejście w listopadzie ze stanowiska przewodniczącego socjaldemokratów, po czym ustąpi ze stanowiska premiera. "Myśl ta dojrzewała we mnie od dawna" – stwierdził wówczas Loefven.
