Pierwsze tego rodzaju ogólnokrajowe badanie identyfikuje czynniki ryzyka zakażenia, hospitalizacji i śmiertelności z powodu COVID-19 wśród mieszkańców domów opieki w USA – informuje “JAMA Network Open”.
Badanie, przeprowadzone w okresie od 1 kwietnia do 30 września 2020 r. przez naukowców z Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, objęło 482 323 starsze osoby przebywające w 15 038 domach opieki w całych Stanach Zjednoczonych. W sumie u 137 119 mieszkańców (28,4 proc.) zdiagnozowano zakażenie SARS-CoV-2 Jak się okazało, czynniki ryzyka zakażenia różniły się znacznie od czynników ryzyka hospitalizacji i zgonu.
Ryzyko zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 w przypadku mieszkańców domów opieki długoterminowej zależało głównie od czynników dotyczących domów opieki i okolicznych społeczności. Natomiast na ryzyko hospitalizacji i zgonu z powodu COVID-19 wpływały przede wszystkim cechy charakterystyczne dla pacjenta, na przykład wiek i wskaźnik masy ciała - przy czym kombinacja czynników związanych z hospitalizacją różniła się od kombinacja czynników związanych ze śmiertelnością.
„Nasze odkrycia sugerują, że dynamika pandemii działa inaczej w domu opieki niż w szerszej społeczności - zaznaczył główny autor badania, dr Hemalkumar Mehta. - Odkrycia powinny pomóc liderom społeczności i administratorom w opracowaniu lepszej ochrony mieszkańców domów opieki podczas pozostałej części pandemii COVID-19 i przyszłych pandemii”.
Wśród około 30 milionów zarejestrowanych przypadków COVID-19 w Stanach Zjednoczonych od początku pandemii było ponad 500 000 zgonów. Spośród tych zgonów w USA około jedna trzecia dotyczyła domów opieki. Ośrodki te były szczególnie narażone na COVID-19 ze względu na koncentrację wątłych, starszych mieszkańców. Jednak liczba hospitalizacji i śmiertelność różniły się znacznie w poszczególnych domach opieki. Naukowcy ustalili, że ryzyko zakażenia zależało głównie od tego, w którym domu opieki mieszkał mieszkaniec i w jakim hrabstwie się on znajdował, a nie od czynników specyficznych dla pacjenta.
Biorąc pod uwagę wpływ czynników lokalnych, duże nominalnie różnice we wskaźnikach infekcji pomiędzy białymi i czarnymi, białymi i Azjatami oraz białymi i Latynosami spadły praktycznie do zera.
Spośród badanych cech dotyczących danych osób tylko wskaźnik masy ciała (BMI) wydawał się mieć wpływ na ryzyko zakażenia: BMI powyżej 45 („chorobliwie otyłość”) wiązało się z większym o 19 proc. ryzykiem zakażenia niż BMI w normalnym zakresie (od 18,5 do 25). Gdy chodzi o ryzyko hospitalizacji, BMI 40-45 wiązało się z większym o 24 proc. jej ryzykiem, natomiast BMI powyżej 45 - z ryzykiem większym o 40 proc. w porównaniu z BMI w normalnym zakresie.
