Podstawą zaś jest to, o czym mówią służby sanitarne: jak najczęstsze mycie rąk, powstrzymanie się od podawania dłoni na powitanie/pożegnanie i pozostawanie w domach z objawami nawet zwykłego przeziębienia. Gdy w danym regionie zostaną znalezione klastry, trzeba zamknąć szkoły i inne miejsca, gdzie spotykają się duże grupy ludzi.
Ekspert zwraca uwagę, jak Chiny przeorganizowały – w związku z epidemią – swoją opiekę zdrowotną. – Połowę przenieśli do Internetu, żeby ludzie nie przychodzili do gabinetów. To jednak nie wszystko. Jeśli pacjenci potrzebowali leków, które stale przyjmują, zorganizowano ich dostarczanie do domów.
Pacjenci z podejrzeniem zakażenia nowym koronawirusem byli wysyłani do specjalnych klinik, gdzie mierzono im temperaturę, sprawdzano objawy, przeprowadzano wywiad, zbierano informacje o kontaktach. Wykonywano również tomografię komputerową – w skróconej procedurze „pięć, dziesięć minut skanowania”. Jeden tomograf dziennie obsługiwał około 200 pacjentów. Jeśli znaleziono zmiany w płucach, które mogły odpowiadać COVID-19, przeprowadzano test PCR. Wyniki były gotowe po czterech godzinach, a pacjenci musieli na nie czekać. Jeśli okazywały się pozytywne – a było tak tylko w części przypadków – byli izolowani. – Na początku w Wuhan mijało 15 dni od zachorowania do hospitalizacji. Sprowadzili to do dwóch dni od objawów do izolacji. Oznaczało to o wiele mniej zakażonych – podkreślił ekspert.
Pacjenci z łagodnymi objawami – bezobjawowi, z gorączką, kaszlem, nawet zapaleniem płuc, ale bez problemów z oddychaniem – byli i są umieszczani w ośrodkach izolacyjnych, stworzonych w salach gimnastycznych, na stadionach. Do szpitali kieruje się pacjentów w stanie ciężkim lub krytycznym i z grup ryzyka, czyli np. osoby powyżej 65. roku życia.
– Najlepsze szpitale zostały wyznaczone tylko dla pacjentów z COVID-19, w stanie ciężkim i krytycznym. Wszystkie planowe operacje zostały przełożone. Pacjentów przeniesiono. Inne szpitale zostały przeznaczone wyłącznie do rutynowej opieki: kobiety nadal muszą rodzić, ludzie nadal doznają urazów i zawałów serca – podkreśla ekspert.
Szpitale, w których leczono i leczy się pacjentów zakażonych koronawirusem, podzielono na strefy „brudne” i „czyste”. – To jak jednostka lecząca ebolę, ale bez takiej dezynfekcji, ponieważ to nie płyny ustrojowe.
Ekspert WHO chwali również poziom chińskiej opieki. – Szpitale wyglądały lepiej niż niektóre, które widzę tutaj w Szwajcarii. Kilkadziesiąt respiratorów, pięć ECMO – to standard w placówkach, które odwiedził. – Członek zespołu z Instytutu Roberta Kocha powiedział: „Pięć? W Niemczech może trzy. I tylko w Berlinie”.
Wszystkie wydatki wziął na siebie rząd – zarówno testowanie, jak i leczenie, jeśli było ono wynikiem zakażenia nowym koronawirusem, nawet jeśli pacjent był nieubezpieczony. W tym kontekście niepokoić może gotowość USA do walki z epidemią, bo duża część potencjalnych zakażonych może się obawiać kontaktu z lekarzami, szpitalami – w obawie przed wysokością wystawionych rachunków za leczenie. – W tym miejscu przecinają się powszechne ubezpieczenia zdrowotne i bezpieczeństwo. USA muszą to przemyśleć.
Ekspert WHO zwraca również uwagę na kwestie mobilizacji społeczeństwa. – Dominowało myślenie: „Musimy pomóc Wuhan” a nie: „Wuhan nas w to wciągnął”. Inne prowincje wysłały do Wuhan 40 tysięcy pracowników medycznych, z których wielu zgłosiło się na ochotnika.
Wywiad ukazał się 4 marca.
