Szczepienie kobiet przeciwko COVID-19 w czasie ciąży a ryzyko hospitalizacji z powodu COVID-19 u ich dzieci

27.06.2022
Maternal Vaccination and Risk of Hospitalization for Covid-19 among Infants
Halasa N.B. i wsp.
N. Engl. J. Med., 2022 Jun 22. doi: 10.1056/NEJMoa2204399

Opracowała Iwona Rywczak

W badaniu kliniczno-kontrolnym typu test-negative design przeprowadzonym w USA oceniono skuteczność rzeczywistą 2 dawek szczepionki przeciwko COVID-19 podanych w czasie ciąży w zapobieganiu hospitalizacji z powodu COVID-19 w pierwszych miesiącach życia u dzieci zaszczepionych kobiet. W badaniu uczestniczyły niemowlęta do 6. miesiąca życia, hospitalizowane w 30 szpitalach w 20 stanach w okresie od 1 lipca 2021 roku do 8 marca 2022 roku, tj. w okresie dominacji wariantów Delta i Omikron. Skuteczność szczepienia obliczono porównując odsetek kompletnie zaszczepionych matek w grupie przypadków, utworzonej przez dzieci hospitalizowane z powodu COVID-19, i grupie kontrolnej, utworzonej przez hospitalizowane dzieci, u których COVID-19 wykluczono. Pełne szczepienie matki zdefiniowano jako ukończenie 2-dawkowego cyklu szczepienia preparatem mRNA w czasie ciąży, nie później niż 14 dni przed porodem. Uwzględniono również kobiety, które pierwszą dawkę otrzymały przed zajściem w ciążę, a drugą w czasie ciąży. W badaniu nie uczestniczyły dzieci matek zaszczepionych 3 dawkami szczepionki mRNA lub preparatem innym niż szczepionka mRNA z uwagi na zbyt małą liczebność takiej grupy.

Ostatecznie do badania zakwalifikowano 537 dzieci, u których potwierdzono COVID-19 (181 w czasie dominacji wariantu Delta, 356 w czasie dominacji wariantu Omikron, mediana wieku 2 mies.) oraz 512 dzieci z grupy kontrolnej. 113 dzieci chorych na COVID-10 wymagało przyjęcia na oddział intensywnej terapii (OIT). W porównaniu z dziećmi kobiet zaszczepionych, dzieci nieszczepionych kobiet częściej wymagały leczenia na OIT (23 vs 13%), zastosowania inwazyjnej wentylacji mechanicznej (7% vs 3%), nieinwazyjnej wentylacji (8% vs 6%) leków wazoaktywnych (3% vs 1%), częściej tej stwierdzano u nich COVID-10 o krytycznym przebiegu (12 vs 9%). Odnotowano 2 zgony, u 2 dzieci konieczne było zastosowanie pozaustrojowej oksygenacji membranowej (ECMO), matki tych dzieci nie były szczepione w czasie ciąży.

Ogólna skuteczność rzeczywista 2 dawek szczepionki mRNA podanych w czasie ciąży w zapobieganiu hospitalizacji z powodu COVID-19 dzieci do 6. miesiąca życia, urodzonych przez zaszczepione kobiety, wyniosła 52% (95% CI: 33–65). W okresie dominacji wariantu Delta skuteczność rzeczywista wyniosła 80% (95% CI: 60–90), a w okresie dominacji wariantu Delta 38% (95% CI: 8–58). Skuteczność rzeczywistą w zapobieganiu hospitalizacji niemowlęcia na OIT z powodu COVID-19 oszacowano na 70% (95% CI: 42–85), a w zapobieganiu hospitalizacji bez konieczności przyjęcia na OIT na 47% (95% CI: 25–62). Ogólna skuteczność rzeczywista była większa, gdy szczepienie wykonano po 20. tygodniu ciąży niż w przypadku szczepienia przed ukończeniem 20. tygodnia ciąży (69 vs 38%).

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie matek w czasie ciąży 2 dawkami szczepionki mRNA wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka hospitalizacji z powodu COVID-10, w tym choroby o krytycznym przebiegu, u ich dzieci w pierwszych 6 miesiącach życia. Wyniki tego badania są kolejnym argumentem potwierdzającym zasadność szczepień kobiet ciężarnych przeciwko COVID-19.

Zobacz także

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań