Opracowała Małgorzata Ściubisz
W czasopiśmie „JAMA” opublikowano wyniki badania kohortowego z retrospektywnym zbieraniem danych, przeprowadzonego w Szwecji i Norwegii, w którym oceniono, czy szczepienie przeciwko COVID-19 w okresie ciąży wiąże się z ryzykiem różnych powikłań ciąży oraz niekorzystnych następstw dla płodu i dziecka.
Szczepienie przeciwko COVID-19 w II lub III trymestrze zaleca się wszystkim ciężarnym w Szwecji (od maja 2021 r.) oraz w Norwegii (od sierpnia 2021 r.). Przed tym okresem szczepienie zalecano ciężarnym szczególnie narażonym na zakażenie SARS-CoV-2 (podobnie jak w innych krajach, w tym w Polsce – przyp. red.).
Analizą objęto okres od stycznia 2021 roku do stycznia 2022 roku i łącznie 157 521 pojedynczych ciąż zakończonych w ≥22 tygodniu. Mediana wieku kobiet w momencie porodu wyniosła 31 lat. Szczepienie przeciwko COVID-19 w okresie ciąży otrzymało 28 605 (18%) kobiet, w tym 71% preparatem Comirnaty (Pfizer/BioNTech), 27% preparatem Spikevax (Moderna) oraz 2% preparatem Vaxzevria (AstraZeneca). Większość ciężarnych otrzymała 2 dawki szczepionki (75%), w II (50%) lub III (46%) trymestrze. Pozostałe 129 015 kobiet było nieszczepionych przeciwko COVID-19 w okresie ciąży. Ryzyko wybranych powikłań ciąży oraz niekorzystnych następstw dla płodu i dziecka porównano w grupie kobiet szczepionych przeciwko COVID-19 i nieszczepionych. Szczepienie w okresie ciąży zdefiniowano jako szczepienie w okresie od rozpoczęcia ciąży (data porodu minus wiek ciąży w dniach) do porodu. Dane do badania uzyskano z oficjalnych krajowych rejestrów danych medycznych.
Wykazano, że kobiety szczepione przeciwko COVID-19 w okresie ciąży, w porównaniu z kobietami nieszczepionymi, nie były narażone na większe ryzyko porodu przedwczesnego, tj. <37. tygodnia ciąży (skorygowany hazard względny [aHR]: 0, 98 [95% CI: 0,91–1,05]), urodzenia martwego dziecka (aHR: 0,86 [95% CI: 0,63–1,17]), urodzenia dziecka z masą ciała zbyt małą w stosunku do wieku płodowego, tj. <10. centyla dla danego wieku płodowego i płci (różnica ryzyka [RD]: -0,6% [95% CI: od -1,3 do 0,2]), skorygowany iloraz szans [aOR]: 0,97 [95% CI: 0,9–1,04]). Szczepienie przeciwko COVID-19 w okresie ciąży nie zwiększało również ryzyka małej (<7) liczby punktów w skali Apgar w 5. minucie życia (RD: -0,05% [95% CI: od -0,3 do 0,1], aOR: 0,97 [95% CI: 0,87–1,08]), ani hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii noworodka (RD: 0,003% [95% CI: od -0,9 do 0,9], aOR: 0,97 [95% CI: 0,86–1,1]). Podobne wyniki otrzymano w analizie porównującej bezpieczeństwo szczepienia w II i III trymestrze, 1 lub 2 dawkami oraz różnych preparatów mRNA.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie przeciwko COVID-19 w okresie ciąży nie wiązało się ze zwiększeniem ryzyka powikłań ciąży oraz niekorzystnych następstw dla płodu i dziecka. Zaznaczyli jednak, że większość ciężarnych szczepiono preparatami mRNA w II lub III trymestrze i należy wziąć to pod uwagę przy interpretacji wyników badania.