Szczepienie przeciwko rotawirusom a kontakt z osobą z niedoborem odporności

Czy można zaszczepić przeciwko rotawirusom niemowlę, którego rodzic lub rodzeństwo są po przeszczepieniu narządu lub w trakcie leczenia immunosupresyjnego?

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi sytuacja taka nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia. Rodzicom i rodzeństwu należy zalecić ścisłe przestrzeganie higieny rąk po kontakcie z zaszczepionym dzieckiem i jego pieluszkami. Atenuowane wirusy zawarte w obu szczepionkach są wydalane w stolcu, ale w większym stopniu po szczepionce Rotarix (w większej ilości i dłużej, zwłaszcza po pierwszej dawce [p. Czy niemowlę przyjęte do szpitala w krótkim czasie po szczepieniu przeciwko rotawirusom należy izolować w związku z możliwym wydalaniem wirusa w stolcu? – przyp. red.]). W 1 badaniu dotyczącym szczepionki Rotarix do przeniesienia zakażenia wirusem szczepionkowym na zdrowe rodzeństwo doszło w trzech przypadkach, ale nie wywołało ono żadnych objawów klinicznych. Dla większego bezpieczeństwa warto więc zaproponować, aby pielęgnacją zaszczepionego niemowlęcia (zwłaszcza zmianą pieluszek i myciem) przez 4 tygodnie po szczepieniu zajmował się zdrowy rodzic.

Naturalne zakażenie rotawirusowe u biorców przeszczepów niekiedy trwa dłużej, a choroba może mieć cięższy przebieg niż u zdrowych dzieci. Wydaje się jednak, że ryzyko poważnych i ciężkich powikłań nie jest istotnie zwiększone. Można więc uznać, że przy rygorystycznym przestrzeganiu zasad higieny rąk szczepienie w takiej sytuacji powinno być bezpieczne dla osób z kontaktu, także tych po przeszczepieniu narządu.