Dwie linie zarodkowych fibroblastów płucnych, których używa się do namnażania niektórych wirusów w procesie produkcji szczepionek, pierwotnie pozyskano w latach 60. XX wieku od dwóch płodów po sztucznym poronieniu. Jedną pobrano w Stanach Zjednoczonych (WI-38), a drugą w Wielkiej Brytanii (MRC-5). Linie te są od tamtej pory pasażowane w bankach tkanek. Żadnej z tych aborcji nie wykonano w celu pozyskania komórek do produkcji szczepionek (wskazaniem były w jednym przypadku przyczyny społeczne, a w drugim choroba psychiczna matki). Spośród szczepionek zarejestrowanych w Polsce linię WI-38 używa się do namnażania wirusów różyczki wchodzących w skład szczepionek MMR (MMRVaxPro, Priorix, Priorix Tetra), a linię MRC-5 do produkcji wszystkich szczepionek przeciwko WZW typu A (Vaqta, Havrix, Twinrix) oraz jednej z dwóch szczepionek przeciwko ospie wietrznej (Varivax).
W 2005 roku opublikowano w tej sprawie stanowisko Pontificia Academia pro Vita, przygotowane na zlecenie Kongregacji Doktryny Wiary. Mówi ono, że korzystanie z tych szczepionek przez dzieci i dorosłych jest przykładem biernej współpracy i nie jest równoznaczne z akceptacją aborcji. W związku z tym nie jest czynem moralnie nagannym, zwłaszcza gdy nie ma alternatywy, a zdrowie i życie dzieci oraz społeczeństwa jest istotnie zagrożone (działanie w imię większego dobra).
