Z dokumentacji medycznej pacjenta wynika, że w 2002 r. otrzymał jedną dawkę szczepionki przeciwko WZW typu B (potwierdza ten fakt). Oznaczone w 2004 r. stężenie anty-HBs wynosiło 76,8 IU/l, a w 2010 r. – 49,6 IU/l. Nie wykazano także przeciwciał anty-HBc. Czy przeciwciała anty-HBs mogą być obecne już po jednym szczepieniu? Mężczyzna nie zgadza się na dalsze szczepienia, ponieważ według niego po tym szczepieniu wystąpił świąd i zaczerwienie skóry.
Jak rozumiem, u opisanego mężczyzny 2-krotnie stwierdzono dodatnie, zabezpieczające stężenie przeciwciał anty-HBs (76,8 oraz 49,6 IU/l, podczas gdy wskaźnikiem skutecznego uodpornienia jest stężenie 10 IU/l). Ponadto wykluczono zakażenie HBV, potwierdzając brak przeciwciał anty-HBc. Należy zatem uznać, że opisany pacjent został skutecznie uodporniony i nie wymaga dalszych działań ani diagnostyki. Zgodnie z wynikami badań skuteczność pojedynczej dawki szczepionki przeciwko WZW typu B wynosi 20–60%, nie powinno nas zatem dziwić, że pacjent został uodporniony po podaniu jednej dawki – miał trochę szczęścia.
Piśmiennictwo:
1. Sheffield J.S, Hickman A., Tang J. i wsp.: Efficacy of an accelerated hepatitis B vaccination program during pregnancy. Obstet. Gynecol., 2011; 117: 1130–11352. Hepatitis B. Epidemiology and prevention of vaccine-preventable diseases. www.cdc. gov/vaccines/pubs/pinkbook/hepb.html
