Czy leczenie omalizumabem jest wskazaniem do ponownego szczepienia przeciwko bakteriom otoczkowym?

Dziecko w wieku 15 lat, otrzymało wszystkie szczepionki obowiązkowe zgodnie z PSO oraz zalecane przeciwko: meningokokom grupy B, A, C, W i Y, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, odkleszczowemu zapaleniu mózgu i COVID-19 (łącznie 3 dawki, ostatnia dawka w listopadzie 2022 r. z użyciem preparatu Comirnaty BA.4–5). Aktualnie w trakcie leczenia biologicznego omalizumabem z powodu przewlekłej pokrzywki spontanicznej (300 mg co 4 tyg., nie wiadomo, przez jaki czas leczenie będzie kontynuowane). Czy istnieją wskazania do ponownego szczepienia przeciwko bakteriom otoczkowym?

Omalizumab wiąże się z wolną immunoglobuliną E (IgE) we krwi i zapobiega wywoływanym przez nią reakcjom alergicznym. Stosuje się go w leczeniu ciężkiej astmy alergicznej i przewlekłej pokrzywki u pacjentów, którzy słabo odpowiadają na standardowe leczenie. Omalizumab oceniono w szeroko zakrojonych badaniach klinicznych, w których wykazano, że zakażenia wirusowe występują z podobną częstością u pacjentów otrzymujących ten lek i placebo (odpowiednio 37% i 39%), częściej obserwowano zarażenia pasożytnicze, choć różnica między grupą przyjmującą lek i placebo nie była istotna statystycznie. Ponieważ odpowiedź granulocytów zasadochłonnych blokowana przez omalizumab może mieć znaczenie w zarażeniach pasożytniczych, potencjalnie lek może sprzyjać chorobom pasożytniczym. Dodatkowo u uczestników badań klinicznych obserwowano pleśniawki. Omalizumab nie działa zatem immunosupresyjnie wobec bakterii otoczkowych i dziecko nie wymaga ponownych szczepień przeciwko bakteriom otoczkowym, chyba że występują inne przesłanki do ich wykonania (p. Jak zapobiegać inwazyjnej chorobie meningokokowej za pomocą szczepień? – przyp. red.).