W 1988 roku Światowe Zgromadzenie Zdrowia (World Health Assembly) przyjęło program eradykacji poliomyelitis. Jedną z głównych strategii było szczepienie doustną „żywą” szczepionką przeciwko poliomyelitis (OPV), która jest tanim preparatem, łatwym do podania przez przeszkolonych wolontariuszy. Szczepienie OPV wymaga podania kilku dawek, lecz zapewnia długotrwałą ochronę. Rzadkim powikłaniem szczepienia OPV jest porażenie wiotkie związane ze szczepieniem (vaccine-associated paralytic poliomyelitis [VAPP]). Dodatkowo przyczyną wybuchu ognisk epidemicznych na obszarach o małym poziomie realizacji szczepień OPV może być wirus pochodzenia szczepionkowego (vaccine-derived poliovirus [VDPV]). W czasopiśmie „Morbidity and Mortality Weekly Report” opublikowano raport z nadzoru epidemiologicznego nad VDPV obejmujący okres od lipca 2012 roku do grudnia 2013 roku. W analizowanym okresie zidentyfikowano nowe ognisko w Pakistanie – VDPV wyizolowano od 61 pacjentów, u których wystąpiło ostre porażenie wiotkie (OPW), od 6 osób z kontaktu oraz z trzech próbek pobranych ze środowiska. Ognisko to rozprzestrzeniło się na sąsiadującą z Pakistanem afgańską prowincję Kandahar. Ognisko wykryte w Afganistanie jeszcze w 2009 roku nadal się utrzymuje – od lipca 2009 roku do lutego 2013 roku VDPV wyizolowano od 15 osób z OPW oraz 8 osób z kontaktu. Nowe ognisko wykryto w Czadzie (16 przypadków OPW), które rozprzestrzeniło się na Kamerun, Niger i północno-wschodnie regiony Nigerii. Krążenie VDPV nadal utrzymuje się w Somalii, przypadki zawleczenia VDPV w tego kraju odnotowano w Kenii. W dużym ognisku epidemicznym w północnej Nigerii wykrytym jeszcze w 2005 roku (łącznie 383 pacjentów z OPW) obecnie rejestruje się bardzo małą zapadalność. Dodatkowo w 8 krajach (Afganistanie, Chinach, Egipcie, Indiach, Iranie, Iraku, Arabii Saudyjskiej i w Stanach Zjednoczonych) wydalanie VDPV stwierdzono u 10 pacjentów z niedoborami odporności. VDPV wykryto także w 13 krajach – m. in. w Estonii, Finlandii, Izraelu – w próbkach pobranych ze środowiska (np. ścieków).
W większości przypadków wyizolowane VDPV należały do typu 2. Poliomyelitis wywołane dzikim wirusem typu 2 wyeradykowano w 1999 roku. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowała plan globalnego zastąpienia 3-walentnej OPV (zawierającej typ 1, 2 i 3 wirusa polio) szczepionką 2-walentną (zawierającą typ 1 i 3) połączonego z wprowadzeniem do schematu szczepienia co najmniej 1 dawki szczepionki inaktywowanej (IPV), zawierającej antygeny wszystkich 3 typów wirusa. Ostateczne wycofanie 3-walentnej OPV planuje się w kwietniu 2016 roku.
