W czasopiśmie naukowym Journal of Public Health opublikowano brytyjskie populacyjne badanie kohortowe oceniające zależność pomiędzy zapadalnością na Inwazyjną Chorobę Pneumokokową (IChP) a sytuacją społeczno-ekonomiczną. W Wielkiej Brytanii Streptococcus pneumoniae jest nadal ważną przyczyną ciężkich zachorowań i zgonów, choć od czasu wprowadzenia programu powszechnych szczepień niemowląt i dzieci przeciwko pneumokokom i racjonalizacji stosowania antybiotykoterapii zanotowano poprawę sytuacji. Według danych Health Protecion Agency w latach 2009–2010 ogólna zapadalność na IChP w tym kraju wyniosła 10,6/100 000 mieszkańców, a u dzieci do 2. roku życia i u dorosłych starszych niż 65 lat odpowiednio 10,6 i 28,2/100 000.
Badaniem kohortowym objęto populację regionu North East England, liczącą w 2010 roku około 2,6 miliona mieszkańców. Stan zdrowia mieszkańców tego regionu jest gorszy niż w innych regionach Anglii, a oczekiwana długość życia u obu płci jest krótsza o 1,4 roku od wartości obliczonej dla całej Anglii. Sytuację społeczno-ekonomiczną określono za pomocą wskaźników ubóstwa i wykluczenia społecznego (Indices of Multiple Deprivation) uwzględniających następujące kryteria: dochody, zatrudnienie, edukację, stan zdrowia, warunki mieszkaniowe, przestępczość.
W analizowanym okresie od 1 kwietnia 2006 roku do 31 marca 2011 roku w regionie zarejestrowano 1351 przypadków IChP. Odsetek zaszczepionych przeciwko pneumokokom nie różnił się znamiennie w zależności od sytuacji społeczno-ekonomicznej. Średnia roczna zapadalność we wszystkich grupach wiekowych wyniosła 10,4/100 000 mieszkańców, a w grupach wiekowych <16 lat, 16–64 lat i ≥65 lat odpowiednio 9,0, 6,6 i 25,9/100 000. Zapadalność zwiększała się jednak liniowo wraz z pogarszającą się sytuacją społeczno-ekonomiczną: od 7,0/100 000 do 13,6/100 000 (RR: 1,93 [95% CI: 1,62–2,31]). Taką zależność zaobserwowano w grupach wiekowych 16–64 lat i ≥65 lat, w których zapadalność zwiększała się odpowiednio z 5,2/100 000 do 10,5/100 000 (RR: 2,85 [95% CI: 2,15–3,78]) oraz z 23,2/100 000 do 34,3/100 000 (RR: 1,88 [95% CI: 1,44–2,47]). Takiego związku nie stwierdzono natomiast u dzieci w wieku <16 lat (RR: 1,07 [95% CI: 0,69--1,07]). Obliczono także zapadalność oddzielnie dla każdego kryterium uwzględnianego przy obliczaniu wskaźników ubóstwa, nie wykazując statystycznie istotnego związku jedynie pomiędzy zapadalnością na IChP a kryterium opisującym warunki mieszkaniowe i dostęp do usług.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że wraz z pogarszaniem się sytuacji społeczno-ekonomicznej zwiększa się ryzyko zachorowania na IChP u osób dorosłych, ale nie u dzieci. Przyczyny tej zależności są na razie niejasne i wymagają dalszych badań. Celowane szczepienia przeciwko pneumokokom osób dorosłych zamieszkujących obszary o gorszej sytuacji społeczno-ekonomicznej mogłyby zmniejszyć obciążenia systemu opieki zdrowotnej związane z IChP.
