medycyna praktyczna dla lekarzy
Badania kliniczne dostarczają solidne dowody, że nasze leczenie zmniejsza ryzyko złamań kości. Istotnym wynikiem jest zmniejszenie występowania złamań kręgosłupa o 50% do 70%. Ponadto występowanie złamań kości biodrowej możemy zmniejszyć o około 40%, a w przypadku złamań innych niż złamania kręgów - od 20 do 30%.
W przypadku nieskuteczności wtórnej leczenia, czyli w sytuacji gdy po okresie poprawy pojawia się ponownie nasilenie objawów choroby, powinniśmy zmienić lek na inny - z tej samej lub innej grupy. Decyzja, który konkretnie lek zastosować jest ściśle uzależniona od zapisów programów lekowych i płatnika, nie do końca możemy się tu kierować tylko naszym przekonaniem lekarskim.
Pacjentów z osteoporozą powinniśmy leczyć, ponieważ złamania osteoporotyczne kości prowadzą do utraty sprawności i zwiększonej śmiertelności.
Leczenie biologiczne chorych na RZS jest kosztowne, dlatego dyskutuje się kiedy można go odstawić. Obecnie panuje pogląd, że po uzyskaniu trwałej odpowiedzi należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstęp pomiędzy jego podaniami, natomiast nie jest rekomendowane nagłe odstawienie leczenia. Decyzja o sposobie prowadzenia terapii powinna być uwarunkowana stanem zdrowia pacjenta, a nie zapisami programu narzucanymi przez NFZ.
Belimumab jest w tej chwili jedynym lekiem biologicznym, który został zarejestrowany do leczenia tocznia - pierwszym nowym zarejestrowanym lekiem w tej chorobie po 50 latach. Z jednej strony nie spełnił on do końca oczekiwań, nie uzyskując wszystkich punktów końcowych w badaniach klinicznych, z drugiej - w pewnej grupie pacjentek okazał się skuteczny i bezpieczny.
Sekcja Młodych Reumatologów już teraz skupia grono prężnie działających ludzi, tworzących grupę roboczą. Chcielibyśmy nadal się rozwijać i docierać do jak największej liczby osób, poszerzając w ten sposób środowisko polskiej reumatologii.
W Polsce wciąż nie funkcjonuje szybka ścieżka diagnostyczna wczesnego zapalenia stawów, pomimo opracowanego projektu odpowiednich procedur i standardów - nie został on dotąd zatwierdzony przez NFZ. Problemem jest też mała dostępność do leczenia biologicznego, w tym niedostateczne finansowanie procedur związanych z prowadzeniem tych chorych.
Infekcje są częstym powikłaniem układowych chorób tkanki łącznej, co wynika zarówno z zaburzeń układu immunologicznego i w przebiegu samej choroby, jak i zastosowanego leczenia immunosupresyjnego. Decyzja co do kontynuowania leczenia immunosupresyjnego zależy od rodzaju zakażenia.
Rezonans magnetyczny jest doskonałą metodą, która pozwala monitorować leczenie. Jeśli w rezonansie pacjent ma obustronne zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych, może ubiegać się o leczenie biologiczne.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
