medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Jak leczenie antagonistami witaminy K, heparyną i bezpośrednimi inhibitorami trombiny/czynnika Xa wpływa na wynik oznaczenia LA? Czy stosowanie leków antykoagulacyjnych interferuje z oznaczeniami aCL i aβ2-GPI?
Międzynarodowe Towarzystwo Zakrzepicy i Hemostazy w 2009 roku opublikowało aktualizację zaleceń dotyczących oceny antykoagulantu tocznia (LA). Procedura oznaczania LA obejmuje trzy etapy, a właściwe przygotowanie próbki do badań jest kluczowe do uzyskania wiarygodnego wyniku.
W przypadku chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), w porównaniu ze zdrową populacją, wyjściowe ryzyko ciężkich zakażeń, czyli zakażeń wymagających antybiotykoterapii dożylnej, hospitalizacji lub skutkujących śmiercią jest dwukrotnie większe.
Minimalna diagnostyka serologiczna obejmuje ocenę wszystkich przeciwciał ujętych w kryteriach klasyfikacyjnych APS ≥2-krotnie w odstępach ≥12 tygodni. Diagnostykę należy prowadzić u osób stabilnych klinicznie, najlepiej w warunkach ambulatoryjnych.
W zależności od obecności wybranych manifestacji można określić małe, średnie i duże ryzyko wystąpienia APS, co w różnym stopniu uzasadnia zlecenie badania aPLs.
W tym artykule omówiono częste stany patologiczne związane z bólem krzyża, które wymagają zaawansowanych technik obrazowania, przedstawiając odpowiednie dane kliniczne i obrazy radiologiczne.
W ogólnym podziale wyróżnia się zespół antyfosfolipidowy pierwotny oraz współistniejący z innymi chorobami (najczęściej autoimmunizacyjnymi) głównie z toczniem rumieniowatym układowym (TRU) tzw. wtórny APS.
Zespół antyfosfolipidowy definiujemy jako stan kliniczny, gdy u osób, u których stwierdzono przeciwciała antyfosfolipidowe występują żylne lub tętnicze powikłania zakrzepowe i/lub powikłania ciąż, często niepowodzenia położnicze. Obowiązujące kryteria klasyfikacyjne opublikowano w 2006 roku.
W trakcie wykładów prezentowanych w czasie tegorocznego kongresu EULAR przedstawiano aktualne zalecenia dotyczące stosowania leków biopodobnych w leczeniu chorób reumatycznych opublikowane w pracy Kay i wsp. W ich ustaleniu brało udział 25 ekspertów z 8 krajów europejskich, Japonii i USA. Efektem pracy grupy jest 5 zasad nadrzędnych oraz 8 rekomendacji.
Oprócz typowych zmian klinicznych w rozpoznaniu reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) bardzo pomocne są badania laboratoryjne i obrazowe.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
