Odpowiedź
dr n. med. Jerzy Luszawski
Oddział Neurochirurgii Dziecięcej Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach
W przeszłości terminem „neurotyzacja” określano nietypowe odzyskanie funkcji mięśnia przez doprowadzenie do niego regenerujących włókien nerwowych bezpośrednio z kikuta proksymalnego nerwu (z pominięciem dystalnego kikuta nerwu, gdy był zbyt zniszczony, aby przeprowadzić typową rekonstrukcję nerwu).
Obecnie termin „neurotyzacja” stosuje się zamiennie z określeniem „transfer nerwu”. Oznacza on operację wykonywaną w celu odzyskania funkcji określonego nerwu, gdy nie mamy do dyspozycji regenerujących włókien, które przed uszkodzeniem tworzyły ten nerw (np. przy uszkodzeniu awulsyjnym korzeni splotu). W takim przypadku możemy poświęcić nieuszkodzony, prawidłowo działający, ale mniej ważny nerw (pod względem funkcji dla pacjenta), przeciąć go i zespolić z dystalnym kikutem uszkodzonego nerwu. Regenerujące włókna nerwowe wrastają do ważniejszego nerwu, a dzięki plastyczności mózg uczy się wykorzystywać nerw wcześniej odpowiedzialny za inną funkcję do uzyskania pożądanego efektu. Metoda ta istotnie poprawiła efekty leczenia okołoporodowego uszkodzenia splotu ramiennego (OBPI), które często wiąże się z deficytem regenerujących włókien nerwowych w porównaniu z potrzebami.
Piśmiennictwo:
1. Meals R.A., Nelissen R.G.: The origin and meaning of “neurotization”. J. Hand Surg. Am., 1995; 20 (1): 144–1462. Narakas A.O., Hentz V.R.: Neurotization in brachial plexus injuries. Indication and results. Clin. Orthop. Relat. Res., 1988; (237): 43–56