Pytanie nadesłane do Redakcji
Jednym ze wskazań do hospitalizacji jest farmakologiczne przerwanie drgawek w ciągu pierwszych 10 min. Obecnie leki przeciwdrgawkowe w przypadku napadu trwającego >5 min podaje się rutynowo. Prawdopodobnie u niektórych dzieci napad ustąpiłby samoistnie w ciągu <10 min i spełniałby kryteria drgawek gorączkowych prostych, ale farmakologiczne przerwanie napadu już po 5 min uniemożliwia stwierdzenie tego post factum. Czy w takiej sytuacji nie byłoby bardziej pragmatyczne przerywanie napadu dopiero po 10 min?
Odpowiedź
dr hab. n. med. Krystyna Szymańska
Klinika Neurologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zazwyczaj w trakcie pierwszego epizodu drgawek gorączkowych rodzice nie podają dziecku leku przeciwdrgawkowego, bo go nie mają w domu. Jeżeli napad ustąpi samoistnie w ciągu <10 min i spełnia pozostałe kryteria, rozpoznaje się drgawki gorączkowe proste. W takiej sytuacji należy poinformować rodziców, jak mają postępować w przypadku ewentualnego kolejnego epizodu, w tym o konieczności podania leku przeciwdrgawkowego, jeśli napad trwa >5 min.
W przypadku szybkiego farmakologicznego przerwania pierwszego napadu nie można stwierdzić, czy u dziecka wystąpiły drgawki gorączkowe złożone wymagające obserwacji w warunkach szpitalnych i poszerzenia diagnostyki.
Z drugiej strony oczekiwanie na ustąpienie (lub nie) drgawek u dziecka, u którego wcześniej rozpoznano drgawki gorączkowe, wydaje się niebezpieczne z uwagi na konsekwencje zdrowotne przedłużających się napadów padaczkowych. Dzieci z drgawkami gorączkowymi prostymi nie wymagają bezwzględnie hospitalizacji oraz badań dodatkowych. Hospitalizacja jest jednak wskazana w przypadku wątpliwości co do rozpoznania. Czasem trudno jest różnicować drgawki gorączkowe i zakażenie ośrodkowego układu nerwowego (OUN), zwłaszcza u młodszych dzieci lub gdy rozpoczęto antybiotykoterapię przed wystąpieniem napadu. W takiej sytuacji w celu wykluczenia neuroinfekcji konieczna może być punkcja lędźwiowa.
Piśmiennictwo:
1. Aguirre-Velázquez C., Hurtado A.H., Ceja-Moreno H. i wsp.: Clinical guideline. Febrile seizures, diagnosis and treatment. Rev. Mex. Neuroci., 2019; 20 (2): 42–482. Subcommittee on Febrile Seizures; American Academy of Pediatrics: Neurodiagnostic evaluation of the child with a simple febrile seizure. Pediatrics, 2011; 127: 389–394
3. Capovilla G., Mastrangelo M., Romeo A., Vigevano F.: Recommendations for the management of “febrile seizures”: ad hoc task force of LICE Guidelines Commission. Epilepsia, 2009; 50 (supl. 1): 2–6
4. Leung A.K., Hon K.L., Leung T.N.: Febrile seizures: an overview. Drugs Context, 2018; 7: 212 536
5. Mewasingh L.D., Chin R.F.M., Scott R.C.: Current understanding of febrile seizures and their long-term outcomes. Dev. Med. Child Neurol., 2020; 62 (11): 1245–1249
6. Rivas-García A., Ferrero-García-Loygorri C., Carrascón González-Pinto L. i wsp.: Simple and complex febrile seizures: is there such a difference? Management and complications in an emergency department. Neurologia (Engl ed.), 2022; 37 (5): 317–324
7. Sawires R., Buttery J., Fahey M.: A review of febrile seizures: recent advances in understanding of febrile seizure pathophysiology and commonly implicated viral triggers. Front Pediatr., 2022; 9: 801 321
