Odpowiedź
dr hab. n. med. Wojciech Feleszko
Klinika Pneumonologii, Alergologii Wieku Dziecięcego i Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Jeżeli prześledzi się kryteria rozpoznania różnych chorób przebiegających z eozynofilią, to zawsze jest ona wyrażona w wartościach bezwzględnych, gdyż tylko takie umożliwiają jednoznaczną interpretację i rygorystyczne zastosowanie tych kryteriów. Procent eozynofilów zależy przecież od całkowitej liczby leukocytów, która w pewnych sytuacjach klinicznych znacznie się zmniejsza, co naturalnie zwiększa odsetek eozynofilów.
Wprawdzie większość nowoczesnych laboratoriów oznacza już liczbę bezwzględną wszystkich subpopulacji białych krwinek, ale rzeczywiście starsze laboratoria mogą podawać sam odsetek, również w przypadku rozmazu „ręcznego”. W takiej sytuacji warto samodzielnie obliczyć bezwzględną liczbę eozynofilów, na przykład 5% z 7000 białych krwinek w morfologii krwi daje wartość bezwzględną 350 eozynofilów/µl.
Zachęcam zatem do kierowania się w praktyce klinicznej bezwzględną liczbą eozynofilów, a nie wartością odsetkową. W młodszych grupach wiekowych prawidłowa wartość może sięgać 800/µl, a dopiero po 2. roku życia górna granica normy stabilizuje się na poziomie 400–500/µl.
Piśmiennictwo:
1. Nutman T.B.: Evaluation and differential diagnosis of marked, persistent eosinophilia. Immunol. Allergy Clin. North Am., 2007; 27 (3): 529–5492. Kovalszki A., Weller P.F.: Eosinophilia. Prim. Care, 2016; 43 (4): 607–617
3. Matysiak M., Kabata J., Hellmann A.: Leukocyty. (W:) Podręcznik pediatrii. Krakó, Medycyna Praktyczna, 2020. www.mp.pl/podrecznik/pediatria/chapter/B42.71.3.1.7. (dostęp 30.08.2022)