Odpowiedziała
dr n. med. Katarzyna Zachwieja
Klinika Nefrologii Dziecięcej Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie
Wykonanie posiewu moczu jest według wytycznych niezbędne do rozpoznania zakażenia w drogach moczowych u dzieci (konieczna obecność bakterii i objawów stanu zapalnego w drogach moczowych). W praktyce klinicznej nie zawsze udaje się wykonać posiew moczu przed podaniem antybiotyku. Jeżeli objawy kliniczne i wynik badania moczu ogólnie wskazują na zakażenie układu moczowego, to zdarza się, że dziecku podaje się lek, a dopiero potem pobiera posiew moczu. Ma to miejsce zwłaszcza w praktyce pozaszpitalnej, a szczególnie u małych dzieci, u których uzyskanie próbki moczu bywa trudne. Po podaniu nawet jednej dawki antybiotyku czy chemioterapeutyku można już nie uzyskać wzrostu bakterii w znamiennym mianie w moczu. Warto jednak posiew moczu wykonać, gdyż zdarza się, że udaje się ustalić czynnik etiologiczny, a u dzieci z nawracającymi zakażeniami lub trudnościami w doborze antybiotyku bywa to pomocne. Należy pamiętać, że nie ma na ten temat jednoznacznych wytycznych. Dlatego też tylko dokładna odpowiedź na pytanie, w jaki sposób i na jakim leczeniu był pobrany mocz – zarówno ogólny, jak i posiew – pozwala na właściwą interpretację. A jałowy wynik posiewu moczu często wynika z pobrania go po antybiotyku.
Piśmiennictwo:
1. Żurowska A., Wasilewska A., Jung A., Kiliś-Pstrusińska K., Pańczyk-Tomaszewska M., Sikora P., Tkaczyk M., Zagożdżon I.: Zalecenia Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej (PTNFD) dotyczące postępowania z dzieckiem z zakażeniem układu moczowego. Forum Medycyny Rodzinnej, 2016; 10: 159–1782. Niemirska A., Prokurat S., Gastoł P., Grenad R., Obrycki Ł., Dzierżanowska-Fangrat K., Gruszfeld D., Litwin M.: Standardy postępowania w zakażeniach układu moczowego u dzieci i młodzieży – rekomendacje IP-CZD. Standardy Medyczne/Pediatria, 2015; 15: 9–24