Jakie postępowanie można zalecić dziecku z idiopatycznym moczeniem nocnym (rodzice nie decydują się na leczenie farmakologiczne)?

Leczenie idiopatycznego moczenia nocnego u dzieci (zwanego obecnie monosymptomatycznym moczeniem nocnym) składa się z dwóch etapów.

Etap pierwszy obejmuje postępowanie wspomagające i motywujące. Rozpoczyna się od zastosowania reżimu płynowego (który polega na ograniczeniu spożycia płynów wieczorem i zakazaniu spożywania płynów w nocy) oraz dopilnowania mikcji przed snem. Szczególną uwagę należy zwrócić na rodzaj przyjmowanych płynów. Zaleca się picie płynów obojętnych (woda, soki, słaba herbata) i unikanie napojów gazowanych, zawierających kofeinę oraz bogatych w wapń (mleko, kakao, płynna czekolada). Bardzo istotne jest równoczesne leczenie zaparć, jeżeli takie występują. Zaleca się prowadzenie dostosowanego do wieku dziecka kalendarza moczenia nocnego, którego celem jest wzmacnianie pozytywnych efektów motywacyjnych oraz monitorowanie skuteczności leczenia.

Drugi etap leczenia obejmuje podawanie leków lub stosowanie alarmu wybudzeniowego. Niedopuszczalne jest rozpoczynanie leczenia moczenia nocnego z pominięciem pierwszego etapu. Lekarz może podjąć decyzję o nieprzerywaniu przez rodziców praktyki wybudzania dziecka w nocy w celu oddania moczu, jeżeli takie postępowanie rozpoczęto jeszcze przed podjęciem leczenia. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. Wytyczne postępowania diagnostyczno-terapeutycznego z dzieckiem moczącym się w nocy. Zalecenia grupy ekspertów Polskiego Towarzystwa Urologii Dziecięcej oraz Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej. Departament Matki i Dziecka Ministerstwa Zdrowia, Warszawa, 2012
2. Glazener C. M., Evans J. H.: Simple behavioural and physical interventions for nocturnal enuresis in children. Cochrane Database Syst. Rev., 2004; (2): CD003637
3. Nevéus T., Eggert P., Evans J. i wsp.: Evaluation and treatment of monosymptomatic enuresis – a standarisation document for the International Children’s Continence Society (ICCS). J. Urol., 2010; 183: 441–447