Dziecko z objawami niedoczynności tarczycy należy niezwłocznie skierować do endokrynologa, który na pewno przyjmie je w trybie pilnym i rozpocznie leczenie.
Subkliniczna niedoczynność tarczycy nie wymaga natychmiastowego leczenia, ale przede wszystkim potwierdzenia, że stężenie TSH rzeczywiście istotnie przekracza górną granicę normy (tj. ≥10 mU/l) co najmniej w 2 oznaczeniach, a poziom fT4 pozostaje w normie. Nieznacznie zwiększone stężenie TSH przy prawidłowym stężeniu fT4 i często nieco zwiększonym stężeniu fT3 obserwuje się u wielu dzieci z nadwagą lub otyłością. Jest to konsekwencją, a nie przyczyną nadwagi i nie wymaga leczenia.
U dziecka <3. roku życia, szczególnie gdy fT4 utrzymuje się w dolnej granicy normy, bezpieczniej jest rozpocząć leczenie lewotyroksyną w dawce 1,2–1,5 µg/kg mc. i oznaczyć stężenia hormonów po upływie 3–4 tygodni.
Po unormowaniu stężenia TSH należy je regularnie oznaczać co 3–6 miesięcy, odpowiednio modyfikując dawkę lewotyroksyny w razie potrzeby. U dzieci >3. roku życia można wykonać próbę całkowitego odstawienia leku na 4 tygodnie, a następnie oznaczyć TSH i fT4.
Starsze dzieci można jedynie monitorować co 6–12 miesięcy, bowiem nie wymagają one leczenia, szczególnie jeśli nie posiadają przeciwciał anty-TPO, obraz ultrasonograficzny tarczycy jest prawidłowy, a w rodzinie nie występują choroby autoimmunizacyjne. Takie postępowanie może podjąć samodzielnie lekarz POZ, ewentualnie prosząc o jednorazową konsultację endokrynologa dziecięcego.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej