Małe prącie (micropenis) rozpoznaje się na podstawie uprzednio prawidłowo wykonanego pomiaru jego długości (pomiar po naciągnięciu oraz odsunięciu fałdów skórno-tłuszczowych u otyłych pacjentów). Długość <-2,5 odchylenia standardowego w stosunku do norm populacyjnych (odpowiednio dobranych) potwierdza rozpoznanie małego prącia. Nieprawidłowa ocena długości, bez zachowania wyżej wymienionych zasad, może być przyczyną niepokoju rodziców/dziecka i w konsekwencji zlecania nieuzasadnionych badań diagnostycznych.
Micropenis może występować jako problem izolowany lub jest objawem klinicznym bardziej złożonych zespołów chorobowych. W każdym przypadku należy szczegółowo ocenić pacjenta za pomocą skali maskulinizacji zewnętrznych narządów płciowych. Poza oceną długości prącia trzeba sprawdzić obecność jąder w worku mosznowym, a także ocenić kształt moszny/fałdów wargowo-mosznowych oraz lokalizację ujścia cewki moczowej. Po stwierdzeniu współistnienia dodatkowych zaburzeń rozwojowych zewnętrznych narządów płciowych, co sugeruje chorobę z grupy zaburzeń rozwoju płci (np. częściową niewrażliwość na androgeny [PAIS], niedobór 5α-reduktazy), należy oznaczyć kariotyp. Istotne znaczenie ma poszukiwanie cech fenotypowych pozwalających uściślić rozpoznanie, ponieważ zaburzenia rozwoju prącia częste występują w zespołach uwarunkowanych genetycznie (np. zespół Pradera i Williego, zespół Noonan, zespół Klinefeltera). Jeżeli u noworodka współwystępuje micropenis i hipoglikemia, w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić niedobór hormonu wzrostu. (2016)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej