Żylaki odbytu (tzw. guzki krwawnicze) rzadko występują w populacji pediatrycznej – najczęściej obserwuje się je u nastolatków, choć mogą się pojawić także u młodszych dzieci. W zależności od lokalizacji i etiopatogenezy wyróżnia się 2 typy guzków: (1) wewnętrzne (położone powyżej linii zębatej), związane często z nadciśnieniem wrotnym; (2) zewnętrzne (zlokalizowane poniżej linii zębatej) będące wynikiem zastoju krwi w splotach żylnych.
U dzieci żylaki odbytu lub szczelina odbytu najczęściej są konsekwencją przewlekłego zaparcia, dlatego podstawą ich leczenia jest terapia zaparcia i normalizacja rytmu wypróżnień zgodnie z ogólnie obowiązującymi wytycznymi. Zwykle takie postępowanie jest skuteczne, a leczenie miejscowe nie jest konieczne.
Jeśli jednak żylaki lub szczelina odbytu wywołują objawy kliniczne, takie jak krwawienie, pieczenie, ból lub świąd, można sięgnąć po preparaty miejscowe w postaci maści i czopków. Zawierają one substancje o działaniu przeciwzapalnym i przeciwświądowym (m.in. hydrokortyzon), a także łagodzącym ból (np. lidokainę). Niektóre z nich są także wzbogacone w zawiesinę inaktywowanych pałeczek Escherichia coli lub kwas hialuronowy. Należy jednak podkreślić, że formalnie większość z tych preparatów nie jest zarejestrowana do stosowania u dzieci i nie przeszła rygorystycznej oceny skuteczności i bezpieczeństwa w badaniach klinicznych z randomizacją. W moim przekonaniu jednak ich krótkotrwałe (7–10 dni) stosowanie jest bezpieczne także u dzieci.
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej