Przygotowanie do badania nie powinno zwiększać ryzyka wystąpienia zaburzeń wodno-elektrolitowych ani innych powikłań, nie może też długotrwale zaburzać prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego ani wpływać na strukturę błony śluzowej jelita. Istnieje wiele sposobów przygotowania do badania. Żaden z opracowanych schematów nie spełnia wszystkich wymienionych warunków, dlatego nie może być uznany za uniwersalny. W praktyce każda pracownia endoskopowa posługuje się własnym schematem postępowania. Trudno przygotować dziecko do takiego zabiegu w domu, dlatego najczęściej robi się to w szpitalu. Preparaty stosowane podczas przygotowania dziecka do kolonoskopii to przede wszystkim środki o działaniu drażniącym i/lub osmotycznym. Leki z grupy środków drażniących (pochodne senozydów) zalecane są u dzieci >12. roku życia. Do grupy leków o działaniu osmotycznym należy glikol polietylenowy (PEG-3000; niezarejestrowany w Polsce), a także dostępne w Polsce makrogole (Fortrans, Forlax) oraz laktuloza. Forlax (1 saszetka zawiera 10 g makrogrolu 4000) jest zarejestrowany do stosowania u dzieci od 8. roku życia. Laktulozę można podawać nawet niemowlętom. Leki o działaniu osmotycznym w połączeniu z bisakodylem (Bisacodyl w tabl. 5 mg, zarejestrowany jest od 4. rż.) lub kwasem askorbinowym stanowią podstawę schematu przygotowania do kolonoskopii (niewymagającego wlewek o dużej objętości).
Dostępne są też leki o działaniu mieszanym. Są to sole magnezu (siarczan, fosforan lub cytrynian) lub fosforan sodu. Fosoforan sodu w postaci doustnej jest przeciwwskazany u dzieci <15. roku życia, natomiast w formie wlewek doodbytniczych może być stosowany od 3. roku życia.
Wymienione grupy leków są w Polsce stosowane przed badaniem w różnych dawkach, różnych kombinacjach i przez różny czas. Oprócz leków ważnym elementem często uwzględnianym w protokołach przygotowania do kolonoskopii jest modyfikacja diety, tzn. stosowanie diety płynnej przez 1–2 dni poprzedzające badanie. Stałym elementem przygotowania do badania są też wlewki doodbytnicze. Można stosować wspomniany fosforan sodu, a u młodszych dzieci – sól fizjologiczną z dodatkiem laktulozy. Objętość wlewki zależy od wieku dziecka. Stale zmieniająca się dostępność preparatów stosowanych w procesie przygotowywania jelita grubego do badania wymusza modyfikację metod i schematów postępowania. Polecać i stosować można każdą metodę, która odpowiednio oczyszcza jelito i jest dobrze tolerowana. (2013, 2014)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej