Wymioty nie stanowią przeciwwskazania do stosowania doustnego płynu nawadniającego (DPN). Płyny nawadniające należy podawać często, małymi porcjami (np. 5 ml co 2–3 minuty). Wymioty zwykle ustępują w ciągu kilku godzin w miarę poprawy stanu nawodnienia, co pozwala na stopniowe zwiększanie objętości podawanego DPN. Jeżeli wymioty utrzymują się pomimo nawadniania zgodnie z powyższymi zasadami, konieczne jest nawadnianie dożylne.
Zgodnie z aktualnymi (2014) wytycznymi European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition (ESPGHAN) oraz European Society for Paediatric Infectious Diseases (ESPID) w przypadku wymiotów można rozważyć zastosowanie ondansetronu. W porównaniu z placebo, stosowanie ondansetronu skraca czas utrzymywania się wymiotów, ogranicza konieczność stosowania nawadniania dożylnego i zmniejsza ryzyko natychmiastowej hospitalizacji u dzieci z wymiotami w przebiegu ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. W Polsce problemem może być cena leku. Stosowanie ondansetronu wiązano ze zwiększonym ryzykiem występowania zaburzeń rytmu serca. Jednak obecnie zaleca się rutynowe monitorowanie EKG tylko u chorych należących do grup zwiększonego ryzyka zaburzeń rytmu oraz otrzymujących ondansetron dożylnie. Nie zaleca się stosowania innych leków przeciwwymiotnych u dzieci z wymiotami w przebiegu ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. (marzec 2016)
Piśmiennictwo
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.
Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej