Czy należy przepisywać recepty jako kontynuację leczenia choroby przewlekłej, jeżeli rodzic zgłasza się do lekarza bez dziecka?

Pytanie nadesłane do Redakcji

Czy należy przepisywać recepty jako kontynuację leczenia choroby przewlekłej, jeżeli rodzic zgłasza się do lekarza bez dziecka? Czym różni się sytuacja lekarza, który stale opiekuje się dzieckiem, i lekarza z danej placówki, dysponującego również dokumentacją, który do tej pory dziecka nie badał?

Odpowiedź

Kontynuacja leczenia choroby przewlekłej jest prawnie dopuszczalna także bez osobistego badania pacjenta, np. gdy rodzic zgłasza się po receptę do lekarza bez dziecka. Zgodnie z przepisami prawa uzasadnienie prawidłowej ordynacji leków bez osobistego badania pacjenta stanowi stan zdrowia pacjenta odzwierciedlony w dokumentacji medycznej.1 Pod względem prawnym jednakowe kompetencje w tym zakresie ma zarówno lekarz, który stale opiekuje się dzieckiem, jak i lekarz z danej placówki, dysponujący tylko dokumentacją, który do tej pory dziecka nie badał. Najistotniejsza jest więc zawartość dokumentacji medycznej o stanie zdrowia pacjenta w zakresie informacji niezbędnych do wystawienia recepty refundowanej. Należy pamiętać o odpowiednim udokumentowaniu wystawienia recepty bez osobistego badania pacjenta.2

Przypisy

1. Na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 464 z późn. zm.): „Lekarz może, bez dokonania osobistego badania pacjenta, wystawić receptę niezbędną do kontynuacji leczenia oraz zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne jako kontynuację zaopatrzenia w wyroby medyczne, jeżeli jest to uzasadnione stanem zdrowia pacjenta odzwierciedlonym w dokumentacji medycznej”.
2. Zgodnie z treścią art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 464 z późn. zm.).