Jak skutecznie pomóc najciężej chorym na POChP?
01.12.2014
Opracował: dr n. med. Filip Mejza
Na podstawie: Marquez-Martin E i wsp. Randomized trial of non-invasive ventilation combined with exercise training in patients with chronic hypercapnic failure due to chronic obstructive pulmonary disease. Respiratory Medicine 2014; 108: 1741-1751
Wybrane treści dla pacjenta
-
Depresja u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc
POChP to choroba obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.
-
Niedokrwistość u chorych na POChP
Niedokrwistość (anemia) to zbyt mała liczba erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz hemoglobiny (czerwonego barwnika przenoszącego tlen) we krwi.
-
Rozedma płuc
Rozedmą nazywamy nieodwracalne zniszczenia w zakresie części płuc odpowiedzialnej za wymianę gazową, czyli oskrzelików oddechowych i woreczków pęcherzykowych.
-
Osteoporoza u chorych na POChP
Osteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się zmniejszoną gęstością mineralną kości oraz pogorszoną jakością ich budowy. Zmiany te zwiększają podatność kości na złamania, które mogą występować nawet przy mało nasilonych urazach.
-
Badanie snu
Badania snu powinno się wykonać m.in. u osób z objawami OBS (np. senność w ciągu dnia, poranny ból głowy, zaburzenia koncentracji, chrapanie w nocy) oraz u osób z niektórych grup zawodowych (np. operatorzy maszyn, kierowcy zawodowi). Badanie polisomnograficzne ma na celu ocenę, czy pacjent cierpi na bezdech oraz określenie jego rodzaju i nasilenia. Badanie to wykonuje się również w celu oceny skuteczności leczenia bezdechu sennego – wówczas najczęściej powtarza się je podczas leczenia wspomaganiem oddychania stałym dodatnim ciśnieniem (continuous positive airway pressure – CPAP).
-
Pulsoksymetria i pulsoksymetr - najważniejsze informacje
Pulsoksymetria to nieinwazyjna metoda oceny zawartości tlenu we krwi. Do pomiaru używa się pulsoksymetru. Pulsoksymetr jest pomocny w ocenie wydolności oddechowej, a także wykorzystywany w warunkach pomocy doraźnej oraz w diagnostyce planowej.
-
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
POChP należy do głównych przyczyn przewlekłej chorobowości i umieralności na świecie. W Polsce są już prawie 2 mln chorych, a na świecie choruje ponad 250 mln ludzi. Zajmuje 4. miejsce wśród przyczyn zgonów, a jej znaczenie przypuszczalnie będzie rosnąć w miarę starzenia się populacji i ciągłego narażenia na czynniki ryzyka zachorowania.
-
Niedożywienie u chorych na POChP
U chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.
-
POChP u osób niepalących
Istnieje spora grupa chorych (ok. 10%), którzy nigdy nie palili tytoniu. Według niektórych odsetek ten może może być nawet nieco większy.
-
Badania w kierunku niedoboru alfa1-antytrypsyny u chorych na POChP
Niedobór α1-antytrypsyny jest rzadką, genetycznie uwarunkowaną przyczyną POChP.
