Zaburzenia oddychania w czasie snu stanowią ważną grupę zaburzeń snu, ponieważ mają istotny negatywny wpływ nie tylko na samopoczucie w ciągu dnia, ale również na ogólny stan zdrowia. Jeśli nie są leczone, w ciągu kilku–kilkunastu lat mogą prowadzić do poważnych chorób układu krążenia z zawałem serca i udarem mózgu włącznie.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu prof. Adama Wichniaka wygłoszonego na XII Krajowej Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Kontrowersje w psychiatrii 2020”.
Parasomnie to grupa wielu różnorodnych zaburzeń snu, które polegają na występowaniu niechcianych, mimowolnych zaburzeń ruchowych i innych odczuwanych subiektywnie zjawisk podczas przejścia między czuwaniem i snem, w czasie wybudzeń ze snu NREM oraz w trakcie snu REM.
Zalecenia sformułowano na podstawie danych z systematycznego przeglądu piśmiennictwa oraz doświadczenia klinicznego członków grupy roboczej AASM. Ocenione metody leczenia przypisano do 3 kategorii, dzieląc je na interwencje: zalecane, dopuszczalne i niezalecane.
W ostatnich latach sposób ujmowania problemu bezsenności ulega zmianie. W przeszłości dążono do kategoryzacji problemów ze snem w zależności od ich podłoża. Stan obecnej wiedzy co do związków przyczynowo-skutkowych pomiędzy zmianami na poziomie biologicznymi i psychicznym nie jest jednak satysfakcjonujący.
Niedostateczna realizacja potrzeby snu już po kilku dniach prowadzi do złego samopoczucia i pogorszenia funkcji poznawczych. Jeśli problem jest przewlekły, prowadzi do szeregu niekorzystnych następstw zdrowotnych.
Z uwagi na czas występowania wyróżnia się trzy postaci bezsenności: przygodną, krótkotrwałą oraz przewlekłą. W przypadku każdego rodzaju bezsenności przyczyny jej rozwoju są inne. Mówi o tym dr n. med. Aleksander Kania.
W niniejszym artykule przedstawiono uzasadnienie odstępowania od leczenia bezsenności z użyciem leków z tej grupy, a także podsumowano zalecenia i najważniejsze informacje dla lekarzy płynące z nowych wytycznych postępowania klinicznego wraz z przeglądem wspierających je danych naukowych.
O czynnikach ryzyka nadużywania pochodnych benzodiazepiny mówi dr hab. n. med., prof. IPiN Adam Wichniak
Pacjentkę przyjęto na oddział neurologiczny po drugim w życiu uogólnionym napadzie drgawkowym z przygryzieniem języka. Napad wystąpił nad ranem w czasie snu. Kobieta nie pamiętała okoliczności zdarzenia.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.