Niektóre dzieci temperamentalnie cechują się bardziej lękliwym usposobieniem i jeśli nie powoduje to ich cierpienia i nie utrudnia w znaczący sposób funkcjonowania, nie wymagają leczenia. Szczególnym wyzwaniem jest ocena pod kątem zaburzeń lękowych niemowląt i dzieci młodszych. Kontakt werbalny w tych początkowych latach życia jest ograniczony, więc podstawą lekarskiej oceny w tym przypadku są w dużej mierze przekazy niewerbalne.
Dzieci z tym rozpoznaniem doświadczają ciągłego napięcia, które w tej populacji często manifestuje objawami somatycznymi, np. zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy bólami głowy lub symptomatologia sugeruje zgoła inne rozpoznanie psychiatryczne. Dlatego ustalenie trafnego rozpoznania często stanowi wyzwanie dla klinicystów.
Podsumowanie opisanego przypadku – które objawy należą do normy rozwojowej, a które do objawów depresyjnych?
Część 3. Postępowanie – psychoterapia i farmakoterapia
Część 2. Postępowanie – psychoedukacja (w tym rodziny)
Część 1. Obraz kliniczny depresji u nastolatka. Kiedy norma rozwojowa, a kiedy powód do interwencji?
To zrozumiałe pytanie, jakie może zadać nastolatek i którego może się spodziewać lekarz. Głównym tematem niniejszego artykułu przeglądowego jest swoisty wpływ selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny na mózg młodych osób.
Depresja to choroba nie tylko dorosłych. Kiedy rozwinie się u dziecka i jest lekceważona, wpłynie nie tylko na jego rozwój, ale i może spowodować problemy w życiu dorosłym – mówi dr n. med. Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Specjalistyczny Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Łodzi.
W niniejszym opracowaniu omówiono zalecenia USPSTF dotyczące badań przesiewowych w kierunku dużej depresji u osób w wieku ≤18 lat. Adresatami tych zaleceń są lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, pediatrzy, psychiatrzy oraz inni klinicyści.
Podstawową formą pomocy jest psychoedukacja zarówno pajenta, jak i jego rodziców. Czasami w proces leczenia warto zaangażować środowisko szkolne. Czy stosuje się także farmakoterapię? Odpowiada lek. Magdalena Miernik-Jaeschke.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.