Ustalenie normy w zakresie zachowań seksualnych jest niezwykle trudne i wymaga odniesienia się do wielu jej aspektów.
Większość „nietypowych” zachowań nie stanowi dewiacji ani nie nosi miana zaburzeń, a niespełnianie danej normy (np. statystycznej, kulturowej) nie oznacza patologiczności danego zachowania. Z punktu widzenia seksuologicznego najistotniejsze są: Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, definicja zdrowia seksualnego i deklaracja praw seksualnych Światowej Organizacji Zdrowia, opinie ekspertów i specjalistycznych towarzystw naukowych oraz pojęcie normy partnerskiej.
Nie jest więc zaburzeniem takie zachowanie seksualne, które:
- nie zostało opisane i umieszczone na liście zaburzeń Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
- nie narusza definicji zdrowia seksualnego oraz deklaracji praw seksualnych,
- uznawane jest za takie przez gremia ekspertów,
- nie narusza normy partnerskiej.
Norma partnerska obejmuje:
- dojrzałość osób wchodzących w interakcję seksualną,
- obustronną zgodę i akceptację,
- dążenie do obustronnej rozkoszy,
- nieszkodzenie partnerom,
- nieszkodzenie społeczeństwu.
Definicja zdrowia seksualnego według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
Zdrowie seksualne polega na zdrowym rozwoju seksualnym, równych i odpowiedzialnych relacjach partnerskich, satysfakcji seksualnej, wolności od chorób, niedomagań, niesprawności seksualnej, przemocy i innych krzywdzących praktyk związanych z seksualnością. Jego celem jest promowanie wartości życia i związków międzyludzkich.
Deklaracja Praw Seksualnych według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
- Prawo do wolności seksualnej.
- Prawo do seksualnej niezależności, integralności i bezpieczeństwa ciała seksualnego.
- Prawo do prywatności seksualnej.
- Prawo do seksualnej równości.
- Prawo do seksualnej przyjemności.
- Prawo do emocjonalnego wyrażania seksualności.
- Prawo do swobodnego nawiązywania związków seksualnych.
- Prawo do podejmowania wolnych i odpowiedzialnych wyborów co do własnej rozrodczości.
- Prawo do opierania wiedzy o seksualności na badaniach naukowych.
- Prawo do wszechstronnej edukacji seksualnej.
- Prawo do seksualnej opieki zdrowotnej.