Ludzie w sile wieku i starsi, którzy czują się młodziej, niż wynosi ich wiek biologiczny, zwykle wykazują lepsze samopoczucie i funkcjonowanie poznawcze. Rzadziej też chorują, niż ich rówieśnicy, którzy "czują się" na swój prawdziwy wiek - wynika z badań opublikowanych na łamach "Psychology and Aging".
Fot. pixabay.com
Naukowcy z German Centre of Gerontology w Niemczech przeanalizowali dane uzyskane od ponad 5 tys. uczestników German Aging Survey - podłużnego badania mieszkańców Niemiec w wieku 40 lat i starszych. Dane zbierano na przestrzeni 3 lat, a ankieta zawierała pytania dotyczące skali odczuwanego w życiu stresu, zdrowia i sprawności fizycznej. Pytano m.in. o to jak bardzo badani byli ograniczeni w codziennych czynnościach, takich jak chodzenie, ubieranie się i kąpiel. Uczestnicy wskazywali również swój subiektywny wiek, odpowiadając na pytanie „Na ile lat się czujesz?”.
Naukowcy zaobserwowali, że uczestnicy zgłaszający występowanie większej ilości stresu w życiu doświadczyli gwałtownego pogorszenia sprawności funkcjonalnej w ciągu trzech lat badania, a związek między stresem a pogorszeniem sprawności funkcjonalnej był silniejszy w przypadku starszych uczestników badania.
Jednak poczucie bycia “młodszym duchem” wydawało się chronić badanych przed pogorszeniem ich zdrowia i sprawności funkcjonalnej. Wśród osób, które czuły się młodsze, niż wskazywał na to ich wiek biologiczny, związek między stresem a pogorszeniem zdrowia funkcjonalnego był słabszy. Efekt ten najsilniej ujawnił się wśród najstarszych respondentów.
„Wiadomo, że zdrowie fizyczne i umysłowe pogarsza się wraz z wiekiem, ale wiemy również, że związek ten jest niezwykle zróżnicowany. W rezultacie niektóre osoby wchodzą w późny okres dorosłości (60 lat) z całkiem dobrymi i nienaruszonymi zasobami zdrowotnymi, podczas gdy inni doświadczają wyraźnego pogorszenia się sprawności funkcjonalnej, co może nawet skutkować potrzebą opieki długoterminowej ”- tłumaczy dr Markus Wettstein z Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu w Niemczech.
Badacze zaznaczają, że ich odkrycia potwierdzają rolę stresu jako czynnika ryzyka pogorszenia sprawności funkcjonalnej, szczególnie u osób starszych, a także rolę młodszego subiektywnego wieku we wspomaganiu zdrowia i niwelowaniu stresu. Według nich wyniki uzyskanych przez nich badań wskazują na potrzebę opracowania różnych interwencji, mających na celu pomóc ludziom poczuć się młodszymi, gdyż mogą one zmniejszyć szkody spowodowane stresem i poprawić stan zdrowia starszych osób.
Więcej - na stronie publikacji (https://doi.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2Fpag0000608)
