Czy rodzaj techniki inhalacji może warunkować skuteczność leczenia POChP?

prof. dr hab. med. Renata Jankowska
Katedra i Klinika Pulmonologii i Nowotworów Płuc
Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, Wrocław
"Astma i POChP w pytaniach i odpowiedziach" pod red. prof. dr. hab. Piotra Kuny, prof. dr. hab. Wiesława Pierzchały, dr. Miłosza Jankowskiego, Medycyna Praktyczna, Kraków 2008

Wybór systemu inhalacyjnego odpowiedniego dla chorego na POChP ma istotne znaczenie. Powszechnie stosowane są 2 podstawowe rodzaje inhalatorów.

Inhalatory ciśnieniowe z dozownikiem (metered-dose inhaler – MDI) zawierającym lek wymieszany z nośnikiem gazowym. Stosowanie MDI wymaga dobrego współdziałania pacjenta: synchronizacji wdechu z uwolnieniem leku, zatrzymania oddechu na szczycie wdechu, wykonania wolnego i głębokiego wdechu. Znacznie ogranicza to stosowanie MDI przez osoby w starszym wieku. Używanie przystawki objętościowej (spejsera) częściowo rozwiązuje ten problem oraz 2-krotnie zwiększa podanie leku do płuc.

Inhalatory proszkowe (dry powder inhaler – DPI). Lek w postaci proszkowej uwalniany jest podczas wdechu. Pacjenci, którzy nie są w stanie wykonać szybkiego i głębokiego wdechu niezbędnego do wytworzenia odpowiedniego szczytowego przepływu wdechowego (peak inspiratory flow – PIF), nie mogą zainhalować leku z DPI.

Quantcast