Tlenoterapia – wskazania: Czy z tlenoterapią trzeba czekać aż stan pacjenta będzie bardzo ciężki? Przecież ludzie korzystają z barów tlenowych, nawet jeśli nie są chorzy.
Dr n. med. Magdalena Twardowska
specjalista chorób wewnętrznych, chorób płuc, anestezjologii i intensywnej terapii
Tlenoterapię powinniśmy stosować jedynie w leczeniu jednostek chorobowych, przede wszystkim tam gdzie jej skuteczność została udowodniona w badaniach klinicznych. Tlenoterapia powinna być prowadzona pod ścisłym nadzorem lekarskim. Tlenoterapia to leczenie tlenem. Tlen jest lekiem, lekiem przepisywanym na "receptę", tzn. według wyraźnych, indywidualnych, ścisłych zaleceń lekarskich. Stanowi podstawę leczenia objawowego niewydolności oddechowej, stanu, w którym zaburzenia czynności układu oddechowego upośledzają wymianę gazową w płucach i prowadzą do hipoksemii, czyli obniżenia we krwi tętniczej ciśnienia parcjalnego tlenu.
Tlen w dużych stężeniach jest gazem toksycznym; do mechanizmów biochemicznych toksycznosci należą oksygenacja grup siarkowych, peroksydacja tłuszczów, zablokowanie flawoprotein.
Tlen jest gazem niebezpiecznym, podtrzymującym i przyspieszającym spalanie.
Pomysł barów tlenowym spotykamy w jednej z powieści Julisza Verne z końca XIX wieku. Renesans przeżyły w latach 90. XX w., głównie w wielkich aglomeracjach, takich jak Pekin, Tokyo, Toronto, gdzie zanieczyszczenie środowiska powodowało zmniejszenie zawartości tlenu w powietrzu.
Nie ma żadnych dobrze zaprojektowanych badań, które udowodniły skuteczność barów tlenowych w zachowaniu szeroko rozumianego zdrowia. Bary tlenowe są narzędziem medycyny alternatywnej, ich działalność zależy od regulacji prawnych poszczególnych krajów. Coraz częściej stosowane wraz z aromaterapią.