Awitaminoza to długotrwały i poważny niedobór witamin. Może być skutkiem różnych chorób i stanów, a także nieprawidłowego stylu życia, np. bardzo wybiórczej diety lub przewlekłego spożywania alkoholu. Objawy zależą od tego, jakiej witaminy brakuje w organizmie.
Awitaminoza – co to jest?
Awitaminoza to zespół różnych objawów wywołany głębokim i długotrwałym niedoborem witamin.
Witaminy to składniki odżywcze, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Większość witamin musi być dostarczona do organizmu z zewnątrz, z dietą, a niektóre organizm może produkować sam. Niedobór witamin może powodować bardzo wiele objawów, które dotyczą różnych narządów i układów.
Witaminy dzielą się na rozpuszczalne w wodzie i tłuszczach. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach to:
- witamina A i prowitamina A (β-karoten i niektóre inne karotenoidy)
- witamina D
- witamina E
- witamina K.
Witaminy rozpuszczalne w wodzie to:
- tiamina – witamina B1
- ryboflawina – witamina B2
- niacyna – witamina PP
- witamina B6
- foliany – kwas foliowy
- witamina B12
- kwas pantotenowy
- biotyna
- witamina C.
Awitaminoza a hipowitaminoza
Hipowitaminoza to objawy wywołane niedoborem witamin. Hipowitaminoza jest stanem łagodniejszym niż awitaminoza.
Przyczyny awitaminozy
Niedobór witamin, także poważny, może być spowodowany:
- nieprawidłową dietą, czyli niedostarczaniem z pożywieniem witamin w odpowiedniej ilości
- brakiem odpowiedniej suplementacji u osób stosujących dietę wegetariańską lub wegańską, w której konieczna jest suplementacja witaminy B12
- zaburzeniami wchłaniania, które mogą być spowodowane chorobami układu pokarmowego, np. chorobami żołądka, jelit, chorobą Crohna, celiakią lub operacjami, np. po usunięciu jakiejś części przewodu pokarmowego z powodu nowotworu złośliwego, zobacz: Zespół krótkiego jelita: przyczyny, objawy i leczenie
- stosowaniem niektórych leków, np. penicylaminy, izoniazydu, fenytoiny, barbituranów
- nadużywaniem alkoholu
- monotonną dietą, czyli spożywaniem ciągle tych samych pokarmów, czasem spotykane u osób starszych lub z zaburzeniami psychicznymi
- chorobami, które wiążą się z niedoborem konkretnej witaminy, jak np. niedokrwistość Addisona i Biermera, w której występuje niedobór witaminy B12
- chorobami wątroby
- niedożywieniem w przebiegu różnych chorób przewlekłych lub zaburzeń psychicznych (np. w anoreksji)
- brakiem suplementacji witaminy D w naszej szerokości geograficznej, w której ekspozycja na promieniowanie słoneczne nie jest wystarczającym czynnikiem zapewniającym optymalne stężenie witaminy D w organizmie
- stanami zwiększonego zapotrzebowania na niektóre witaminy, np. na kwas foliowy podczas ciąży.
Awitaminoza – objawy
Objawy awitaminozy zależą od tego, jakiej witaminy dotyczy niedobór. Objawy mogą dotyczyć różnych narządów i układów oraz mieć różne nasilenie. Niektóre mogą być poważne i znacząco wpływać na funkcjonowanie. Dotyczy to witaminy B12, której brak może powodować niedokrwistość i objawy neurologiczne, a niedobór witaminy D u dzieci może powodować krzywicę. Szacuje się, że niedobory witaminy D i B12 są najczęstsze w populacji.
Objawy niedoboru witaminy D
Niedobór witaminy D jest powszechny w populacji polskiej, ponieważ witamina ta jest produkowana w skórze pod wpływem promieniowania słonecznego, które w Polsce nie jest wystarczające przez cały rok.
U dzieci ciężki niedobór witaminy D powoduje krzywicę.
U dorosłych niedobór witaminy D może powodować niecharakterystyczne objawy lub przebiegać bezobjawowo. Objawami są:
- zmęczenie
- bóle kostno-stawowe
- osłabienie mięśni, bóle mięśni lub skurcze mięśni
- zaburzenia nastroju, takie jak depresja.
Konieczna jest suplementacja witaminy D. Przeczytaj więcej: Witamina D – jaka dawka jest bezpieczna?
Objawy niedoboru witaminy B12
Niedobór witaminy B12 powoduje niedokrwistość megaloblastyczną.
Objawy samego niedoboru witaminy B12 (bez objawów niedokrwistości) obejmują:
- objawy ze strony przewodu pokarmowego:
- utrata uczucia smaku
- pieczenie języka, cechy zapalenia (język gładki, ciemnoczerwony)
- utrata łaknienia i chudnięcie
- nudności
- zaparcie lub biegunka
- objawy neurologiczne:
- parestezje rąk i stóp (nieprawidłowe przykre wrażenia, takie jak np. mrowienie, pieczenie), zwykle najwcześniejszy objaw neurologiczny w postaci kłucia opuszek palców stóp
- drętwienie kończyn
- osłabienie wzroku lub osłabienie słuchu
- utrata czucia wibracji i czucia głębokiego, zwykle w ciężkim niedoborze
- niestabilność chodu
- zmniejszenie napięcia mięśniowego, a nawet niedowład kończyn (stóp i dłoni, w bardzo ciężkich przypadkach)
- uczucie przechodzenia prądu wzdłuż kręgosłupa przy pochyleniu głowy do przodu, objaw Lhermitte’a – występuje rzadko
- hipotensja ortostatyczna (gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego przy zmianie pozycji ciała z leżącej lub siedzącej na stojącą, może towarzyszyć mu ciemność i „gwiazdki” przed oczami)
- nietrzymanie moczu
- impotencja
- objawy psychiatryczne:
- zaburzenia funkcji poznawczych (problemy z zapamiętywaniem, koncentracją itp.)
- depresja
- mania
- zmienność nastroju
- urojenia
- otępienie
- inne:
- przedwczesne siwienie
- nieznaczne zażółcenie powłok skóry (barwa cytrynowa)
- czasem nabyte bielactwo
- plamica małopłytkowa
- niepłodność
- zakrzepica.
Przeczytaj więcej: Witamina B12 – gdzie występuje i jakie są przyczyny nadmiaru i niedoboru tej witaminy
Awitaminoza – leczenie
Leczenie awitaminozy polega na suplementacji witamin, których niedobór występuje. Nie zawsze możliwa jest suplementacji doustna, jak np. w przypadku witaminy B12. Należy wziąć pod uwagę, że awitaminoza raczej nie występuje u ogólnie zdrowych osób, które stosują odpowiednią dietę, tylko jest związana z różnymi chorobami lub zaburzeniami. Dlatego też leczenie powinno być dostosowane do sytuacji klinicznej konkretnego pacjenta.
Jak można zapobiegać awitaminozie?
Należy stosować odpowiednią, urozmaiconą dietę, a w razie występowania stanów lub chorób sprzyjających niedoborowi witamin, należy ustalić z lekarzem odpowiednią suplementację. U niektórych osób pomocne może być skorzystanie z konsultacji dietetyka. Należy pamiętać, że branie na własną rękę preparatów witamin, zwłaszcza w dużych dawkach, może prowadzić do hiperwitaminozy, która również jest stanem nieprawidłowym i może powodować różne objawy. Dotyczy to zwłaszcza witaminy A i E, przy których suplementacji należy zachować szczególną ostrożność.