Mechanizm działania
Metylorozanilina jest barwnikiem trifenylometanowym, natomiast preparat zazwyczaj jest mieszaniną chlorowodorków cztero-, pięcio- i sześciometylowych. Wykazuje działanie bakteriobójcze; wrażliwe są niektóre bakterie Gram-dodatnie (głównie gronkowce), słabiej działa na drobnoustroje Gram-ujemne oraz na grzyby drożdżopodobne. Nie działa na prątki kwasooporne ani na zarodniki bakterii. W miarę wzrostu pH zwiększa się aktywność przeciwbakteryjna. Jako synonimu używa się nazwy fiolet krystaliczny, jednak jest on mieszaniną wyższych metylowych pochodnych pararozaniliny. Roztwory wodne z dodatkiem alkoholu są przeciwwskazane do stosowania na błony śluzowe.
Zakażenia
Zewnętrznie w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych.
Jako barwnik
W chirurgii jako barwnik do planowania linii cięcia skóry.
Dodatkowo
W niektórych krajach znajduje zastosowanie jako lek zapobiegający przenoszeniu trypanosomatozy podczas transfuzji krwi.
Uszkodzona skóra, oczy
Unikać podawania na uszkodzoną skórę lub do oka.
Plamy
Plamy spowodowane tym barwnikiem można usuwać, przemywając rozcieńczonym kwasem solnym i szybko spłukać wodą.
Bentonit
Inaktywacja w obecności bentonitu (tworzy z nim trwały kompleks).
Osłabianie działania preparatu
Materia organiczna, zmniejszenie pH osłabia działanie preparatu.
Miejscowe zastosowanie na błony śluzowe może powodować podrażnienie lub nawet owrzodzenia, zastosowanie 1% roztworu na skórę lub błony śluzowe może wywołać martwicze zmiany w fałdach skóry w miejscach, gdzie toczy się proces chorobowy, a także zapalenie pęcherza moczowego po podaniu dopęcherzowym.
Leczenie miejscowe zmian infekcyjnych: 0,5–2% roztw. 1–2 ×/d.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł