Spironolakton

Spironolakton – jest lekiem moczopędnym z grupy antagonistów aldosteronu. Aldosteron jest hormonem sterydowym kory nadnerczy (mineralokortykosteroidem), który reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową, powodując zatrzymanie w organizmie jonów sodowych i wody, a zwiększając wydalanie jonów potasowych i wodorowych. Jest częścią układu renina-angiotensyna-aldosteron (tzw. układ RAA), którego pobudzenie skutkuje zwiększeniem ciśnienia tętniczego. Spironolakton zapobiega wiązaniu aldosteronu z jego receptorami i w ten sposób uniemożliwia wzrost ciśnienia tętniczego; zwiększeniu ulega natomiast ilość sodu wydalanego z moczem i objętość wydalanej wody, ale bez zwiększenia wydalania potasu. Dlatego spironolakton jest zaliczany do leków moczopędnych oszczędzających potas. Stosowany jest w diagnostyce oraz leczeniu hiperaldosteronizmu pierwotnego (zwiększonego stężenia aldosteronu), obrzękach różnego pochodzenia (np. obrzęk idiopatyczny, obrzęk związany z marskością wątroby lub zastoinową niewydolnością serca, zespół nerczycowy), samoistnym nadciśnieniu tętniczym (zwykle leczenie skojarzone), w zapobieganiu hipokaliemii u pacjentów leczonych preparatami naparstnicy, jeśli inne leki są nieskuteczne lub przeciwwskazane, w leczeniu odwadniającym u pacjentów z niedoborem potasu, gdy inne leki są nieskuteczne lub przeciwwskazane.
Po podaniu doustnym szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowany jest w wątrobie do czynnych metabolitów. Biologiczny okres półtrwania spironolaktonu wynosi ok. 1,3 h, a jego aktywnych metabolitów ok. 8,9–23 h. Wydalanie następuje w postaci metabolitów, głównie z moczem, a w mniejszych ilościach z kałem.
Więcej szczegółowych informacji znajduje się w opisach preparatów.

Przeczytaj też artykuły

• Badanie płynu otrzewnowego
• Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
• Hiperaldosteronizm pierwotny
• Marskość wątroby
• Nadciśnienie tętnicze
• Niewydolność serca
• Obrzęki
• Wodobrzusze
• Zespół nerczycowy

Preparaty na rynku polskim zawierające spironolakton