Arilin rapid - globulki

Substancją czynną preparatu jest metronidazol, chemioterapeutyk z grupy pochodnych imidazolu o działaniu bakteriobójczym i pierwotniakobójczym. Działanie metronidazolu w komórkach wrażliwych drobnoustrojów prowadzi do uszkodzenia kwasu nukleinowego DNA, a w konsekwencji do lizy komórki. Metronidazol jest skuteczny wobec wielu szczepów bakterii beztlenowych, nie jest aktywny wobec bakterii tlenowych. Preparat przeznaczony jest do stosowania miejscowego, dopochwowo. Po zastosowaniu dopochwowym ok. 20% dawki metronidazolu jest wchłaniane do krwi, a maksymalne stężenie we krwi jest uzyskiwane po 8–24 godzinach.

Preparat jest wskazany w miejscowym leczeniu rzęsistkowicy i nieswoistego bakteryjnego zapalenia pochwy.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne pochodne nitroimidazolu, soję, orzeszki ziemne.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w I trymestrze ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność u chorych należących do niżej wymienionych grup; w każdym przypadku indywidualnie lekarz podejmie decyzję, czy oczekiwane korzyści są większe niż ryzyko związane z leczeniem:

• osoby z chorobą ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego (np. u chorych na padaczkę)

• chorzy z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby

• chorzy z zaburzeniami hemopoezy.

Stosowanie metronidazolu podawanego ogólnie u chorych z zespołem Cockayne’a może spowodować wystąpienie ciężkiej hepatoksyczności lub ostrej niewydolności wątroby, w tym przypadki zakończone zgonem. W tej grupie chorych nie należy stosować metronidazolu, chyba że alternatywne leczenie nie jest dostępne i lekarz uzna stosowanie preparatu za absolutnie konieczne. W okresie leczenie konieczna jest regularna kontrola czynności wątroby, a w razie nieprawidłowych wyników, konieczne będzie przerwanie stosowania leku. Wystąpienie jakichkolwiek objawów mogących świadczyć o uszkodzeniu wątroby wymaga przerwania stosowania preparatu i natychmiastowej konsultacji lekarskiej.

Metronidazol w postaci do podawania ogólnego może powodować wystąpienie ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu anafilaktycznego, który stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. W takim wypadku konieczne jest odpowiednie postępowanie ratunkowe.

Podawany ogólnie metronidazol może być związany z wystąpieniem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które w ciężkich przypadkach może stanowić zagrożenie życia. Jeżeli wystąpi ciężka, przedłużająca się w czasie biegunka (zwłaszcza krwista, zawierająca śluz) lub silne bóle brzucha, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Wymagane jest specjalistyczne leczenie i przeciwwskazane jest stosowanie leków przeciwbiegunkowych hamujących perystaltykę jelit.

Metronidazolu nie należy stosować dłużej niż przez 10 dni (chyba, że w wyjątkowych sytuacjach lekarz zaleci inaczej). Leczenie może być powtarzane bardzo rzadko. Nie można wykluczyć uszkodzeń komórek płciowych, a w badaniach na zwierzętach obserwowano rakotwórcze działanie metronidazolu.

Preparat może zmniejszać skuteczność lateksowych środków antykoncepcyjnych (takich jak np. prezerwatywy).

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera lecytynę z ziaren soi i może powodować ciężkie reakcje alergiczne u osób uczulonych na soję lub na orzeszki ziemne.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Preparat może wpływać na szybkość reakcji, a zatem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Największy wpływ może wystąpić na początku leczenia oraz jeżeli równolegle spożywany jest alkohol.

Preparat ma postać globulek do stosowania dopochwowo. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

W pierwotnych zakażeniach: jednorazowo 1 globulka (1000 mg).

W zakażeniach ciężkich lub nawracających: 1 globulka (1000 mg) na dobę przez 2 dni.

Stosować głęboko dopochwowo, najlepiej na noc.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparat jest przeciwwskazany w I trymestrze ciąży (zalecane jest wykonanie testu ciążowego przed rozpoczęciem stosowania preparatu). W II i III trymestrze ciąży stosowanie preparatu jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i w jego ocenie korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Jeżeli lekarz uzna zastosowanie preparatu za konieczne, należy przerwać karmienie piersią. W przypadku stosowania dawki jednorazowej należy przerwać karmienie piersią na 24 godziny; należy skonsultować się z lekarzem.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Niżej wymienione interakcje mogą wystąpić, gdy metronidazol podawany jest ogólnie. Nie można wykluczyć ich wystąpienia w przypadku metronidazolu stosowanego dopochwowo.

Metronidazol nasila toksyczne działania alkoholu. Spożycie alkoholu w okresie leczenia może doprowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: uczucie gorąca, rumień, obfite pocenie się, bóle i zawroty głowy, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), nudności, wymioty, bóle w nadbrzuszu (reakcja disulfiramowa). Nie należy spożywać alkoholu w okresie stosowania metronidazolu (w tym stosowania dopochwowego) i przez 48 godzin po zakończeniu jego stosowania.

Metronidazol może wpływać na działanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny, acenokumarolu) i wpływać na krzepliwość krwi. Należy uważnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi. W razie konieczności lekarz dostosuje dawkowanie leków przeciwzakrzepowych.

Metronidazol może wpływać na zwiększenie stężenia równolegle stosowanego litu i nasilać jego toksyczne działania. Jeżeli równoległe stosowanie metronidazolu i litu jest konieczne, należy kontrolować stężenie litu oraz kreatyniny we krwi.

Leki zwiększające aktywność enzymów mikrosomalnych wątroby (np. fenytoina, fenobarbital) mogą powodować zmniejszenie stężenia metronidazolu we krwi i zmniejszenie jego skuteczności.

Leki zmniejszające aktywność enzymów mikrosomalnych (np. cymetydyna) mogą powodować zwiększenie stężenia metronidazolu we krwi i przedłużenie okresu jego biologicznego półtrwania.

Sylimarina i/lub silibina mogą zmniejszać skuteczność działania metronidazolu.

Diosmina może powodować zwiększenie stężenia metronidazolu we krwi.

Jeżeli konieczne jest równoległe stosowanie cyklosporyny i metronidazolu, należy ściśle monitorować stężenie cyklosporyny we krwi oraz stężenie kreatyniny.

Metronidazol może wpływać na nasilenie działania toksycznego fluorouracylu.

Metronidazol może wpływać na zwiększenie stężenia busulfanu we krwi i nasilenia jego toksycznego działania.

Metronidazol stosowany równolegle z takrolimusem może powodować zwiększenie stężenia takrolimusu we krwi. Należy kontrolować stężenie takrolimusu we krwi oraz czynność nerek (zwłaszcza w początkowym i końcowym okresie leczenia).

Równoległe stosowanie metronidazolu i amiodaronu może wpływać na wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG i powodować stanowiące zagrożenie życia zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes. Wskazana jest regularna kontrola EKG. Wszelkie objawy, takie jak kołatanie serca, omdlenia czy zawroty głowy, należy niezwłocznie skonsultować z lekarzem.

Równoległe stosowanie metronidazolu i kwasu mykofenolowego może wpływać na zmniejszenie dostępności biologicznej produktów kwasu mykofenolowego. Konieczna jest ścisła kontrola immunosupresyjnego działania kwasu mykofenolowego, jeśli jest on stosowany równolegle z lekami przeciwzakaźnymi, które mogą wpływać na skład mikroflory jelitowej.

Preparat może wpływać na wyniki badania aktywności enzymów wątrobowych AST, ALT.

Jak każdy lek, również Arilin rapid może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Po podaniu metronidazolu dopochwowo, tylko 20% dawki jest wchłaniane do krążenia. Dlatego działania niepożądane występują rzadko. Nie można jednak wykluczyć wystąpienia działań niepożądanych związanych z metronidazolem podawanym ogólnie (doustnie, doodbytniczo lub dożylnie), takich jak przedstawione poniżej.

Często (metronidazol podawany ogólnie): brak apetytu, wzdęcia, metaliczny smak w ustach, odbijanie, nalot na języku, zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, ciemniejsze zabarwienie moczu (bez znaczenia klinicznego).

Niezbyt często (metronidazol podawany ogólnie): zakażenia drożdżakowe (kandydozy) w okolicach narządów płciowych, zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby leukocytów, granulocytów), reakcje anafilaktyczne, zaburzenia psychotyczne (w tym omamy, stany splątania, pobudliwość, depresja), bóle i zawroty głowy, neuropatie obwodowe (drętwienie, mrowienie, parestezje, niedowłady), drgawki, zaburzenia snu (senność, bezsenność), zaburzenia koordynacji ruchów, zaburzenia widzenia, zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi), reakcje skórne (wysypka, pokrzywka, świąd), osłabienie mięśni, gorączka polekowa, nietrzymanie moczu, bolesne oddawanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego.

Bardzo rzadko (metronidazol podawany ogólnie): małopłytkowość, agranulocytoza, ciężkie reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, bóle stawów.

Z nieznaną częstością: encefalopatia, zespół móżdżkowy (np. upośledzenie mowy, zaburzenia chodu, oczopląs, drgawki), zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby (konieczność przeszczepienia wątroby) u chorych przyjmujących jednocześnie inne antybiotyki, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczna rozpływna naskórka.

U chorych z zespołem Cockayne’a może wystąpić nieodwracalne uszkodzenie wątroby oraz ostra niewydolność wątroby, w tym zakończona zgonem.