AmBisome liposomal - proszek do sporz. dyspersji do infuzji

Substancją czynną preparatu jest amfoterycyna B, antybiotyk polienowy o działaniu przeciwgrzybiczym, wytwarzany przez szczep Streptomyces nodosus. Amfoterycyna B wykazuje duże powinowactwo do ergosterolu, składnika błony komórkowej grzybów. Związanie antybiotyku z ergosterolem powoduje uszkodzenie błony komórkowej, co zaburza funkcjonowanie komórki grzyba i w konsekwencji prowadzi do jej śmierci. Amfoterycyna B jest skuteczna wobec wielu gatunków drożdżaków, kryptokoków, pleśni oraz innych grzybów chorobotwórczych.

Amfoterycyna B występuje w tym preparacie w postaci wbudowanej w lipidową błonę liposomów. Taka postać antybiotyku jest mniej toksyczna niż konwencjonalna postać amfoterycyny B. W porównaniu do konwencjonalnej postaci amfoterycyny B, postać antybiotyku wbudowana w błonę liposomów nie jest wydalana podczas przesączania kłębuszkowego, co przyczynia się do znacznego zmniejszenia nefrotoksycznego działania preparatu.

Preparat jest wskazany:

• w leczeniu ciężkich układowych i/lub głębokich zakażeń grzybiczych

• w przypadku podejrzenia zakażenia grzybiczego u chorych z gorączką i neutropenią, gdy gorączka nie ustąpiła po zastosowaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania, a w badaniach nie udało się określić wywołującej zakażenie bakterii ani wirusa.

Do zakażeń skutecznie leczonych preparatem należą: rozsiana kandydoza, aspergiloza, kryptokokowe zapalenie opon mózgowych, mukormikoza.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie należy stosować preparatu w leczeniu bezobjawowych lub powierzchownych zakażeń grzybiczych, rozpoznanych jedynie na podstawie testów skórnych lub badań serologicznych.

Podawanie preparatu we wlewie dożylnym może być związane z wystąpieniem reakcji anafilaktycznych, które mogą stanowić zagrożenie życia. W razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej, wlew zostanie natychmiast przerwany. W takim przypadku nie należy stosować preparatu w przyszłości.

Z podaniem dożylnym mogą być związane reakcje, niekiedy ciężkie, takie jak np.: dreszcze, gorączka, jadłowstręt, nudności, wymioty, ból głowy, ból mięśni, ból stawów, niedociśnienie tętnicze. Czas podawania wlewu powinien być odpowiednio dostosowany (około 2 godz.), a w profilaktyce i leczeniu reakcji związanych z infuzją wskazane może być stosowanie leków przeciwgorączkowych (paracetamol), przeciwhistaminowych (difenhydramina), opioidów (petydyna) i/lub leków sterydowych (hydrokortyzon).

Jeżeli preparat jest stosowany po raz pierwszy, przed pierwszym wlewem zostanie podana dawka testowa we wlewie trwającym około 10 minut. Po podaniu dawki pacjent będzie pozostawał pod ścisłą obserwacją przez 30 minut. Jeżeli nie wystąpią objawy nadwrażliwości, wlew będzie kontynuowany.

Amfoterycyna B wykazuje potencjalne działanie nefrotoksyczne, chociaż w przypadku amfoterycyny B w liposomach ryzyko działania nefrotoksycznego jest mniejsze, niż w przypadku konwencjonalnej postaci leku. Jednakże, konieczna jest regularna kontrola czynności nerek i stężenia elektrolitów w surowicy (zwłaszcza potasu i magnezu), a także kontrola czynności wątroby i morfologii krwi. Szczególną ostrożność należy zachować u chorych przyjmujących inne leki o potencjalnym działaniu nefrotoksycznym, takie jak np. cisplatyna, aminoglikozydy, pentamidyna i cyklosporyna. Jeżeli parametry czynności nerek ulegną pogorszeniu, lekarz rozważy zmniejszenie dawki oraz przerwanie lub zakończenie leczenia.

Nie należy przetaczać krwinek białych (leukocytów) u osób stosujących amfoterycynę B (ryzyko ostrego toksycznego działania na płuca). W razie konieczności, zalecane jest jak największe rozdzielenie w czasie wlewu dożylnego amfoterycyny B i przetoczenia limfocytów oraz kontrola czynności płuc.

Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy lub niedoborem sacharazy–izomaltazy nie powinny stosować tego preparatu; zawartość sacharozy należy wziąć pod uwagę, gdy preparat jest stosowany u chorych na cukrzycę.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Niektóre z działań niepożądanych preparatu mogą upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać proszku do sporządzania dyspersji do wlewu dożylnego. Lek podawany jest dożylnie przez kwalifikowany personel medyczny. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli:

W leczeniu ciężkich grzybic układowych i/lub głębokich zakażeń grzybiczych:

Początkowo 1 mg/kg masy ciała na dobę; w razie konieczności dawka zostanie stopniowo zwiększona do 3 mg/kg masy ciała na dobę. Zwykle skumulowana dawka u dorosłych wynosi 1–3 g i jest podawana w ciągu 3–4 tygodni.

Mukormikoza: początkowo 5 mg/kg masy ciała na dobę. Dane dotyczące bezpieczeństwa i skutecznośc stosowania większych dawek są ograniczone, Lekarz indywidualnie określi czas trwania leczenia, zwykle stosuje się leczenie do 56 dni, dłuższy czas podawania leku może być konieczny w przypadku głębokich zakażeń lub przedłużających się cykli chemioterapii lub neutropenii.

Empiryczne leczenie w przypadkach podejrzenia zakażenia grzybiczego u pacjentów z gorączką i neutropenią: 3 mg/kg masy ciała na dobę; lek stosuje się do momentu, gdy temperatura ciała będzie prawidłowa przez kolejne 3 dni; maksymalny czas stosowania wynosi 42 dni.

Dzieci po ukończeniu 1. miesiąca życia i młodzież:

Stosuje się dawki na kg masy ciała porównywalne do dawek zalecanych u dorosłych.

Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci w wieku poniżej 1 miesiąca (noworodków).

Specjalne grupy chorych:

U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.

U osób z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u chorych z zaburzeniami czynności wątroby.

Sposób podawania:

Po odpowiednim przygotowaniu preparat może być podawany wyłącznie we wlewie dożylnym trwającym 30–60 minut. W przypadku dawek większych niż 5 mg/kg masy ciała na dobę wlew powinien trwać 2 godziny.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.

Nie wiadomo czy preparat przenika do mleka kobiety karmiącej piersią. Przed zastosowaniem preparatu w okresie karmienia piersią skonsultuj się z lekarzem.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Amfoterycyna B w zawiesinie liposomów może wywierać działanie nefrotoksyczne (toksyczne dla nerek). Jeżeli równolegle stosowane są inne leki o potencjalnym działaniu nefrotoksycznym, takie jak np. cisplatyna, aminoglikozydy, pentamidyna i cyklosporyna, ryzyko nasilenia działania toksycznego na nerki jest zwiększone. Wskazana jest regularne kontrolowanie czynności nerek.

Kortykosteroidy i kortykotropina (ACTH) mogą nasilać hipokaliemię spowodowaną przez amfoterycynę B.

Hipokaliemia wywołana przez amfoterycynę B może nasilać toksyczność glikozydów naparstnicy i leków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryna).

Równoległe stosowanie preparatu z flucytozyną może nasilać toksyczne działania flucytozyny.

Równoległe stosowanie z lekami przeciwnowotworowymi może zwiększać ryzyko działania nefrotoksycznego, wystąpienia skurczu oskrzeli i niedociśnienia tętniczego; należy zachować ostrożność.

Nie należy przetaczać krwinek białych (leukocytów) u osób stosujących amfoterycynę B (ryzyko ostrego toksycznego działania na płuca). W razie konieczności, zalecane jest jak największe rozdzielenie w czasie wlewu dożylnego amfoterycyny B i przetoczenia limfocytów oraz kontrola czynności płuc.

Jak każdy lek, również AmBisome liposomal może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Bardzo często: hipokaliemia, nudności, wymioty, dreszcze i gorączka.

Często: zaburzenia równowagi elektrolitowej (zmniejszenie stężenia magnezu, wapnia, sodu we krwi), zwiększenie stężenia glukozy we krwi, ból głowy, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), niedociśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń krwionośnych, zaczerwienienie skóry, duszność, ból brzucha, biegunka, zaburzenia parametrów czynności wątroby, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, wysypka, ból pleców, ból w klatce piersiowej.

Niezbyt często: małopłytkowość, drgawki, skurcz oskrzeli.

Z nieznaną częstością: niedokrwistość, reakcje nadwrażliwości i reakcje anafilaktyczne, nagłe zatrzymanie krążenia, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, obrzęk naczynioruchowy, bóle stawów, bóle kości, bóle mięśni, rabdomioliza (związana z hipokaliemią), reakcje w miejscu podania.

Reakcje związane z wlewem dożylnym mogą obejmować: gorączkę, dreszcze, ból w klatce piersiowej, duszność, skurcz oskrzeli, uderzenia gorąca, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, bóle stawowo-mięśniowe.

Ze względu na mniejszą nefrotoksyczność preparatu w porównaniu z konwencjonalną (niezwiązaną z lipidami) postacią amfoterycyny B rzadziej obserwowano pogorszenie czynności nerek.