Neomycinum TZF - tabletki

Substancją czynną preparatu jest neomycyna, antybiotyk z grupy aminoglikozydów. Mechanizm działania neomycyny, wspólny dla całej grupy aminoglikozydów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Cząsteczki neomycyny nieodwracalnie wiążą się z bakteryjnymi rybosomami, strukturami komórkowymi niezbędnymi do syntezy białek. Uniemożliwia to wzrost i namnażanie się komórek bakteryjnych i prowadzi do ich śmierci. Neomycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy aminoglikozydów, praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Doustnie stosowana jest w celu wyjałowienia przewodu pokarmowego.

Preparat jest wskazany:

• w celu wyjałowienia przewodu pokarmowego przed zabiegami chirurgicznymi w obrębie jelit

• w encefalopatii wątrobowej.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne antybiotyki aminoglikozydowe.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu są:

• stany zapalne, owrzodzenia jelit

• niedrożność jelit

• uszkodzenie słuchu

• miastenia.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Nie stosować dłużej, niż to konieczne.

Długotrwałe stosowanie neomycyny lub stosowanie doustne dużych dawek powoduje wystąpienie zespołu złego wchłaniania składników pokarmowych, takich jak tłuszcze, cholesterol, karoten, glukoza, laktoza, jony metali i związki azotu.

Doustnie stosowana neomycyna zwiększa wydzielanie kwasów żółciowych z kałem oraz zmniejsza aktywność laktazy jelitowej, enzymu odpowiedzialnego za trawienie i wchłanianie laktozy.

Doustne stosowanie neomycyny wymaga ścisłej kontroli lekarskiej ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla aminoglikozydów stosowanych ogólnie, takich jak nefrotoksyczność i ototoksyczność (działania uszkadzające nerki i narząd słuchu). Wcześniaki, noworodki, osoby w podeszłym wieku oraz osoby z zaburzeniami czynności nerek są bardziej narażone na toksyczne działania preparatu. U tych chorych, a także u chorych z nadwagą lub mukowiscydozą, konieczne jest indywidualne dostosowanie dawki przez lekarza.

U chorych z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawki.

Aminoglikozydy, niezależnie od drogi podania, mogą wpływać hamująco na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (duże dawki mogą spowodować blokadę nerwowo-mięśniową i porażenie mięśni oddechowych). Dlatego należy zachować szczególną ostrożność u osób z zaburzeniami przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (takimi jak miastenia, choroba Parkinsona czy inne stany charakteryzujące się osłabieniem mięśni).

Jeżeli występuje owrzodzenie, podrażnienie lub stany zapalne jelit, wchłanianie neomycyny może ulec znacznemu zwiększeniu i mogą wystąpić działania niepożądane nefro- i ototoksyczne, w tym całkowita utrata słuchu.

Długotrwałe stosowanie antybiotyków, w tym neomycyny, może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.

W okresie stosowania preparatu wskazane są regularne badania słuchu i czynności nerek oraz stężenia neomycyny we krwi. Duże stężenie neomycyny we krwi może być przyczyną uszkodzenia nerek oraz nerwu przedsionkowo-słuchowego.

Jeżeli wystąpią objawy mogące świadczyć o ototoksycznym działaniu preparatu, takie jak bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, szumy uszne lub pogorszenie słuchu, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Szybkie działanie zgodnie z zaleceniami lekarza pomoże zapobiec trwałemu uszkodzeniu słuchu.

Dodatkowe informacje o pozostałych składnikach preparatu:

• preparat zawiera sacharozę; osoby z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinny stosować preparatu.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących niekorzystnego wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Przed zabiegiem chirurgicznym

Dorośli: zwykle 1 g co godzinę przez 4 godziny, następnie 1 g co 4 godziny przez następne 24 godziny lub 1 g 19, 18 i 9 godzin przed operacją.

Dzieci po ukończeniu 12. roku życia: zwykle 1 g co 4 godziny przez 2–3 dni przed operacją.

Dzieci 6–12 lat: zwykle 250–500 mg co 4 godziny przez 2–3 dni przed operacją.

Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

W encefalopatii wątrobowej

Dorośli: 4–12 g na dobę w dawkach podzielonych (1–3 g co 6 godzin) przez 5–7 dni.

Szczególne grupy chorych:

U chorych z zaburzeniami czynności nerek lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Chorzy z zaburzeniami czynności nerek są bardziej narażeni na toksyczne działania neomycyny (ototoksyczność, nefrotoksyczność). Lekarz zaleci także regularną kontrolę słuchu i czynności nerek oraz stężenia neomycyny we krwi. Duże stężenie neomycyny we krwi może być przyczyną uszkodzenia nerek oraz nerwu przedsionkowo-słuchowego.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Nie stosować w ciąży. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe (w tym z powodu przeciwwskazań).

Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Osoby z nadwrażliwością na jakikolwiek antybiotyk aminoglikozydowy mogą również być nadwrażliwe na inny antybiotyk z tej grupy (alergiczna reakcja krzyżowa).

Neomycyna po podaniu doustnym zmniejsza wchłanianie fenoksymetylopenicyliny, digoksyny, metotreksatu, witaminy A i witaminy B12.

Równolegle stosowane antybiotyki aminoglikozydowe i beta-laktamowe zwykle wzajemnie nasilają swoje działanie, jednakże u osób z ciężką niewydolnością nerek może wystąpić osłabienie działania aminoglikozydów (neomycyny).

Równoległe, a także sekwencyjne stosowanie preparatu i leków o działaniu nefro- lub ototoksycznym (takich jak np.: furosemid, kwas etakrynowy, amfoterycyna, cyklosporyna, kapreomycyna, polimyksyny, pochodne platyny, wankomycyna, teikoplanina, kolistyna, inne antybiotyki aminoglikozydowe, niektóre cefalosporyny) nasila toksyczne działanie neomycyny uszkadzające nerki i narząd słuchu. Gdy lekarz uzna takie leczenie skojarzone za konieczność, należy zachować szczególną ostrożność.

Neomycyna nasila działanie leków zwiotczających mięśnie (np. toksyna botulinowa) oraz leków hamujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, np.: wziewnych leków stosowanych do znieczulenia ogólnego (np. halotan), czy opioidowych leków przeciwbólowych. Może wystąpić blokada nerwowo-mięśniowa, zaburzenia funkcjonowania mięśni, w tym porażenie mięśni oddechowych i bezdech.

Aminoglikozydy mogą osłabiać działanie leków parasympatykomimetycznych (np. neostygmina, pirydostygmina).

Neomycyna może nasilać hipoglikemizujące działanie akarbozy.

Równoległe stosowanie aminoglikozydów z bisfosfonianami może zwiększać ryzyko wystąpienia hipokalcemii.

Neomycyna może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.

Doustne szczepionki przeciw durowi brzusznemu są inaktywowane przez antybiotyki (w tym neomycynę).

Jak każdy lek, również Neomycinum TZF_tabl. może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Z nieznaną częstością: niedokrwistość hemolityczna, nieprawidłowa morfologia krwi, gorączka polekowa, niebezpieczne dla życia reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, blokada nerwowo-mięśniowa, oczopląs, dezorientacja, stany splątania, parestezje, ototoksyczność (objawy słuchowe: szumy uszne, uczucie zatkanych uszu, utrata słuchu oraz objawy zaburzeń w obrębie przedsionka ucha wewnętrznego: zawroty głowy, zaburzenia równowagi, nudności, wymioty), wysypka, świąd, podrażnienie lub bolesność w okolicy twarzy, nefrotoksyczność (znaczne zmniejszenie częstotliwości oddawania moczu, skąpomocz, wzmożone pragnienie, martwica kanalików nerkowych), nudności, wymioty, biegunka, zwiększone wydzielanie śliny, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zespół złego wchłaniania (tłuszczowe stolce, zmniejszenie masy ciała), zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych i stężenia bilirubiny, zaburzenia elektrolitowe (zmniejszenie stężenia wapnia, magnezu i potasu we krwi).

Możliwe zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych, nadkażenia opornymi szczepami bakterii.