Metronidazol Polpharma - tabletki dopochwowe

Substancją czynną preparatu jest metronidazol, chemioterapeutyk z grupy pochodnych imidazolu o działaniu bakteriobójczym i pierwotniakobójczym. Działanie metronidazolu w komórkach wrażliwych drobnoustrojów prowadzi do uszkodzenia kwasu nukleinowego DNA, a w konsekwencji do lizy komórki. Metronidazol jest skuteczny wobec wielu szczepów bakterii beztlenowych, nie jest aktywny wobec bakterii tlenowych. Preparat przeznaczony jest do stosowania miejscowego, dopochwowo. Po zastosowaniu dopochwowym ok. 20% dawki metronidazolu jest wchłaniane do krwi, a maksymalne stężenie we krwi jest uzyskiwane po 8–24 godzinach.

Preparat jest wskazany w miejscowym leczeniu rzęsistkowicy i bakteryjnego zapalenia pochwy wywołanego przez Gardnerella vaginalis, Bacteroides spp., Mycoplasma hominis.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne pochodne nitroimidazolu.

Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu u kobiet w I trymestrze ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.

Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych.

Należy zachować ostrożność u chorych należących do niżej wymienionych grup; w każdym przypadku indywidualnie lekarz podejmie decyzję, czy oczekiwane korzyści są większe niż ryzyko związane z leczeniem:

• osoby z chorobą ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego (np. u chorych na padaczkę)

• chorzy z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (możliwa kumulacja leku)

• chorzy z zaburzeniami hemopoezy (leukopenia, także występująca w przeszłości).

W okresie stosowania preparatu podatność na zakażenia drożdżakowe pochwy lub szyjki macicy może ulec zwiększeniu. W razie zakażenia drożdżakowego, konieczne może być zastosowanie leków przeciwgrzybiczych.

Nie należy spożywać alkoholu w okresie stosowania metronidazolu (w tym stosowania dopochwowego) i przez 48 godzin po zakończeniu jego stosowania.

Stosowanie metronidazolu może mieć wpływ na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie aktywności enzymów wątrobowych, dehydrogenazy mleczanowej, stężenia trójglicerydów, leukocytów, heksokinazy glukozy).

Stosowanie metronidazolu podawanego ogólnie u chorych z zespołem Cockayne’a może spowodować wystąpienie ciężkiej hepatoksyczności lub ostrej niewydolności wątroby, w tym przypadki zakończone zgonem. W tej grupie chorych nie należy stosować metronidazolu, chyba że alternatywne leczenie nie jest dostępne i lekarz uzna stosowanie preparatu za absolutnie konieczne. W okresie leczenie konieczna jest regularna kontrola czynności wątroby. Nieprawidłowe parametry czynności wątroby są wskazaniem do przerwania stosowania leku. Wystąpienie jakichkolwiek objawów mogących świadczyć o uszkodzeniu wątroby wymaga przerwania stosowania preparatu i natychmiastowej konsultacji lekarskiej.

Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?

Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn.

Preparat ma postać tabletek dopochwowych do stosowania dopochwowego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Dorośli i młodzież:1 tabletka dopochwowa (500 mg) 1 raz na dobę (na noc) przez 10 dni.

W przypadku rzęsistkowicy konieczne jest leczenie obojga partnerów, ponieważ bezobjawowa rzęsistkowica u mężczyzn jest częstym źródłem zakażenia u kobiet.

W przypadku znacznej suchości pochwy można zwilżyć tabletkę wodą przed jej wprowadzeniem.

W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!

Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek.

Preparat jest przeciwwskazany w I trymestrze ciąży (zalecane jest wykonanie testu ciążowego przed rozpoczęciem stosowania preparatu). W II i III trymestrze ciąży stosowanie preparatu jest dopuszczone jedynie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i w jego ocenie korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku.

Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Jeżeli lekarz uzna zastosowanie preparatu za konieczne, należy przerwać karmienie piersią.

Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.

Metronidazol może wpływać na działanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny, acenokumarolu) i wpływać na krzepliwość krwi. Należy uważnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi. W razie konieczności lekarz dostosuje dawkowanie leków przeciwzakrzepowych.

Leki zwiększające aktywność enzymów mikrosomalnych wątroby (np. fenytoina, fenobarbital) mogą powodować zmniejszenie stężenia metronidazolu we krwi i zmniejszenie jego skuteczności.

Leki zmniejszające aktywność enzymów mikrosomalnych (np. cymetydyna) mogą powodować zwiększenie stężenia metronidazolu we krwi i przedłużenie okresu jego biologicznego półtrwania.

Metronidazol może wpływać na zwiększenie stężenia równolegle stosowanego litu i nasilać jego toksyczne działania. Jeżeli równoległe stosowanie metronidazolu i litu jest konieczne, należy kontrolować stężenie litu oraz kreatyniny we krwi.

Metronidazol nasila toksyczne działania alkoholu. Spożycie alkoholu w okresie leczenia może doprowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: uczucie gorąca, rumień, obfite pocenie się, bóle i zawroty głowy, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), nudności, wymioty, bóle w nadbrzuszu (reakcja disulfiramowa). Nie należy spożywać alkoholu w okresie stosowania metronidazolu (w tym stosowania dopochwowego) i przez 48 godzin po zakończeniu jego stosowania.

Nie należy stosować metronidazolu i disulfiramu ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń, takich jak dezorientacja i ostre psychozy. Stosowanie metronidazolu można rozpocząć nie wcześniej, niż po upływie 2 tygodni po zakończeniu stosowania disulfiramu.

Metronidazol może zmniejszać metabolizm leków metabolizowanych z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450.

Metronidazol może wpływać na zwiększenie stężenia busulfanu we krwi i nasilenia jego toksycznego działania.

Preparat może wpływać na wyniki badania aktywności enzymów wątrobowych AST, ALT.

Jak każdy lek, również Metronidazol Polpharma może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.

Po podaniu metronidazolu dopochwowo, tylko 20% dawki jest wchłaniane do krążenia. Dlatego działania niepożądane występują rzadko. Główne działania niepożądane obejmują reakcje miejscowe, a podczas stosowania długotrwałego może rozwinąć się zakażenie grzybicze. Nie można jednak wykluczyć wystąpienia działań niepożądanych związanych z metronidazolem podawanym ogólnie (doustnie, doodbytniczo lub dożylnie), takich jak wymienione poniżej.

Często lub niezbyt często: zakażenia drożdżakowe (kandydozy) w okolicach narządów płciowych, pochwy i szyjki macicy, zapalenie sromu (świąd, ból, zaczerwienienie), podrażnienie w miejscu podania, gorączka, uczucie osłabienia.

Niezbyt często: bóle i zawroty głowy, neuropatie obwodowe (drętwienie, mrowienie, parestezje, niedowłady), zaburzenia snu (senność, bezsenność), zaburzenia koordynacji ruchów, zaburzenia smaku, wzdęcia, metaliczny smak w ustach, nalot na języku, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, biegunka, kurczowe bóle brzucha, nietrzymanie moczu, bolesne oddawanie moczu, ciemniejsze zabarwienie moczu (bez znaczenia klinicznego).

Rzadko lub bardzo rzadko: małopłytkowość, agranulocytoza, neutropenia (zmniejszenie liczby neutrofilów), reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny, zaburzenia psychotyczne (w tym omamy, stany splątania), zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi), reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd), rumień wielopostaciowy, obrzęk naczynioruchowy.

Z nieznaną częstością: zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby leukocytów, granulocytów), utrata apetytu, pobudliwość, depresyjny nastrój.

U chorych z zespołem Cockayne’a może wystąpić nieodwracalne uszkodzenie wątroby oraz ostra niewydolność wątroby, w tym zakończona zgonem.