Digoxin WZF - roztwór do wstrzykiwań

Leczenie przewlekłej niewydolności serca, w przypadku gdy dominującym objawem jest zaburzenie czynności skurczowej; korzyść terapeutyczna jest największa u pacjentów z rozszerzeniem komór; lek jest szczególnie wskazany, gdy niewydolności serca towarzyszy migotanie przedsionków. Leczenie niektórych nadkomorowych zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza przewlekłego trzepotania i migotania przedsionków. Podawać we wlewie i.v. trwającym 10–20 min. Podanie i.m. nie jest zalecane, ponieważ jest bolesne i może spowodować martwicę mięśni. Całkowitą dawkę nasycającą należy podawać w daw. podz., przy czym 1. dawka powinna stanowić ok. 50% całkowitej dawki nasycającej; kolejne, mniejsze dawki podawać w odstępach 4–8 h, oceniając efekt kliniczny przed podaniem kolejnej dawki. Dawki leku należy ustalać indywidualnie, w zależności od wieku, masy ciała oraz czynności nerek. Z uwagi na różnice w dostępności biologicznej, podczas zmiany leczenia z postaci p.o. na i.v. dawkę należy zmniejszyć o 33%. U osób w podeszłym wieku należy uwzględnić możliwość pogorszenia czynności nerek i zmniejszenia beztłuszczowej masy ciała; w razie konieczności zmniejszyć dawkę; należy regularnie kontrolować stężenie digoksyny w surowicy i unikać hipokaliemii.
Pacjenci nieprzyjmujący glikozydów nasercowych w ciągu ostatnich 2 tyg.
Dorośli i dzieci w wieku >10 lat. Całkowita dawka nasycająca wynosi 0,5–1 mg w zależności od wieku, masy ciała i czynności nerek. Dawkę podtrzymującą można wyliczyć korzystając z wzoru: dawka podtrzymująca = (dawka nasycająca × % eliminowany na dobę)/100; % eliminowany na dobę = 14 + klirens kreatyniny skorygowany na 70 kg mc. lub 1,73 m² pc./5. U większości chorych dawka podtrzymująca wynosi 125–250 µg/d, w przypadku nasilonych działań niepożądanych zaleca się mniejsze dawki, tj. ≤62,5 µg/d, w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie większych dawek. Dzieci w wieku do 10 lat. Dawka nasycająca. Wcześniaki <1,5 kg mc. 20 µg/kg mc./d, wcześniaki 1,5–2,5 kg mc. 30 µg/kg mc./d, noworodki i dzieci do 5 lat 35 µg/kg mc./d, dzieci 5–10 lat 25 µg/kg mc./d. Leczenie podtrzymujące. Podtrzymująca dawka dobowa dla wcześniaków powinna stanowić 20% całkowitej dawki nasycającej, a dla noworodków urodzonych o czasie i dzieci w wieku do 10 lat 25% całkowitej dawki nasycającej.
Pacjenci przyjmujący glikozydy naparstnicy w ciągu ostatnich 2 tyg.
U pacjentów otrzymujących glikozydy nasercowe w ciągu ostatnich 2 tyg. stosować mniejsze dawki nasycające.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne glikozydy nasercowe, okresowo występujący całkowity blok serca lub blok przedsionkowo-komorowy II stopnia, zwłaszcza z napadami Adamsa i Stokesa w wywiadzie, niemiarowość wywołana zatruciem glikozydami nasercowymi, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory, chyba że występują migotanie przedsionków i niewydolność krążenia (zachować ostrożność), częstoskurcz komorowy, migotanie komór, niemiarowość nadkomorowa z dodatkową drogą przewodzenia przedsionkowo-komorowego (np. zespół WPW), chyba że oceniono elektrofizjologiczne właściwości dodatkowej drogi przewodzenia i jakikolwiek szkodliwy wpływ digoksyny na te cechy. Lek jest również przeciwwskazany jeśli wiadomo lub podejrzewa się, że dodatkowa droga przewodzenia jest obecna, a nie ma nadkomorowych zaburzeń rytmu serca w wywiadzie.