Remsima - roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu

Zmniejszanie objawów przedmiotowych i podmiotowych aktywnego RZS oraz poprawianie sprawności fizycznej u dorosłych pacjentów z niedostateczną odpowiedzią na leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby, w tym metotreksat, oraz u dorosłych pacjentów z ciężką, aktywną i postępującą postacią choroby, nieleczonych wcześniej metotreksatem ani innymi lekami modyfikującymi przebieg choroby. Leczenie skojarzone z metotreksatem. Dorośli. Początkowo należy podać dawkę nasycającą 120 mg w postaci do podawania s.c., po której podaje się kolejne dawki 1, 2, 3 i 4 tyg. po pierwszym wstrzyknięciu, a następnie 120 mg co 2 tyg. Alternatywnie można podać dawkę nasycającą 3 mg/kg mc. preparatem do podawania i.v., dawkę powtórzyć po 2 tyg., po 4 tyg. od drugiej infuzji podać dawkę 120 mg s.c., a następnie kolejne dawki 120 mg s.c. podawać co 2 tyg. Należy rozważyć kontynuację leczenia u pacjentów, u których nie stwierdzono korzyści leczniczej w ciągu pierwszych 12 tyg. leczenia lub po dostosowaniu dawki. W razie wystąpienia nawrotu objawów lek można podać ponownie w ciągu 16 tyg. od ostatniej infuzji.
Czynna postać choroby Leśniowskiego i Crohna o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim u dorosłych pacjentów, w przypadku braku oczekiwanej odpowiedzi na pełny i właściwy schemat leczenia zawierający kortykosteroidy i/lub środki immunosupresyjne, złej tolerancji leczenia lub istniejących do niego przeciwwskazań. Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., dodatkową infuzję można podać po 4 tyg. od 2. dawki. W przypadku braku odpowiedzi w ciągu 6 tyg. od podania 1. dawki, należy przerwać leczenie. U chorych, u których wystąpiła odpowiedź na leczenie, po 4 tyg. od podania ostatniej dawki i.v. można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i następnie kontynuować, podając 120 mg co 2 tyg. Istnieją ograniczone dane wskazujące, że u pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na leczenie indukujące, a następnie doszło do jej zaniku, można ją przywrócić poprzez zwiększenie dawki. Należy rozważyć kontynuowanie leczenia w przypadku braku odpowiedzi klinicznej po dostosowaniu dawki.
Czynna postać choroby Leśniowskiego i Crohna z przetokami u dorosłych pacjentów, u których nie było reakcji na prawidłowo przeprowadzone standardowe leczenie (w tym antybiotyki, drenaż i leczenie immunosupresyjne). Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., dodatkową infuzję można podać po 4 tyg. od 2. dawki. W przypadku braku odpowiedzi w ciągu 6 tyg. od podania 1. dawki, należy przerwać leczenie. U chorych, u których wystąpiła odpowiedź na leczenie, po 4 tyg. od podania ostatniej dawki i.v. można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i następnie kontynuować, podając 120 mg co 2 tyg. Istnieją ograniczone dane wskazujące, że u pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na leczenie indukujące, a następnie doszło do jej zaniku, można ją przywrócić poprzez zwiększenie dawki. Należy rozważyć kontynuowanie leczenia w przypadku braku odpowiedzi klinicznej po dostosowaniu dawki.
Czynna postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim u osób dorosłych, w przypadku niedostatecznej reakcji na standardowe leczenie (w tym kortykosteroidami i 6-merkaptopuryną lub azatiopryną), złej tolerancji leczenia lub istniejących do niego przeciwwskazań. Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., dodatkową infuzję można podać po 4 tyg. od 2. dawki. Po 4 tyg. od podania ostatniej dawki i.v., można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i następnie kontynuować, podając 120 mg co 2 tyg. W razie braku poprawy po 14 tyg. należy rozważyć kontynuację leczenia.
Ciężkie czynne zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa u dorosłych osób niedostatecznie reagujących na konwencjonalne leczenie. Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., a następnie po 4 tyg. od podania 2. dawki i.v. można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i kontynuować je, podając 120 mg co 2 tyg. W razie braku poprawy po 6 tyg. od podania 1. dawki inicjującej, należy przerwać leczenie.
Aktywna i postępująca postać łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych, u których odpowiedź na leczenie lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby była niewystarczająca. Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., a następnie po 4 tyg. od podania 2. dawki i.v. można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i kontynuować je, podając 120 mg co 2 tyg. Lek należy stosować w skojarzeniu z metotreksatem, a w przypadku jego nietolerancji lub przeciwwskazań – w monoterapii.
Umiarkowana lub ciężka łuszczyca plackowata u dorosłych, którzy przestali reagować na leczenie, u których istnieją przeciwwskazania do stosowania innych schematów leczenia lub którzy nie tolerują innych schematów leczenia (w tym leczenia cyklosporyną, metotreksatem lub psoralenami i naświetlaniami promieniami UVA). Dorośli. Początkowo 2 dawki 5 mg/kg mc. w odstępie 2 tyg. preparatem do podawania i.v., a następnie po 4 tyg. od podania 2. dawki i.v. można rozpocząć leczenie podtrzymujące preparatem s.c. w dawce 120 mg i kontynuować je, podając 120 mg co 2 tyg. W razie braku reakcji po 14 tyg. od rozpoczęcia leczenia, należy przerwać stosowanie leku.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub białka mysie, ciężkie zakażenia (m.in. gruźlica, posocznica, ropnie, zakażenia oportunistyczne), umiarkowana lub ciężka niewydolność serca (klasa III lub IV wg NYHA).

Podawać wyłącznie s.c. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku. Brak danych dotyczących stosowania preparatu do podawania s.c. u osób <18 lat. Brak danych dotyczących stosowania w przypadku zaburzeń czynności nerek i/lub wątroby. Szczegółowe informacje dotyczące dawkowania – patrz: zarejestrowane materiały producenta.