Fasola szparagowa (pot. fasolka szparagowa, szparagówka) to jedna z odmian fasoli zwyczajnej. Jest to niskokaloryczne warzywo, charakteryzujące się niskim indeksem glikemicznym. Choć świeżą fasolę szparagową mamy tylko w miesiącach letnich, warto włączyć to warzywo do diety również w miesiącach zimowych, korzystając z fasoli mrożonej.
Fot. Mateusz Feliksik/ pexels.com
Fasola szparagowa - odmiany
Fasola szparagowa (pot. fasolka szparagowa) jest jedną z odmian fasoli zwykłej. Poszczególne odmiany fasoli szparagowej różnią się między sobą wysokością łodygi, kolorem strąków, wielkością nasion, zawartością w nim włókien oraz okresem wzrostu i rozwoju rośliny.
Najczęściej w sprzedaży można spotkać fasole szparagowe zielone i żółtostrąkowe. Spotyka się także odmianę o fioletowo-niebieskiej barwie. W tym przypadku fasola charakteryzuje się długimi, płaskimi strąkami, które są pozbawione włókien. Po ugotowaniu fasola ta zmienia barwę na zieloną.
Fasola szparagowa – właściwości odżywcze
Fasola szparagowa to warzywo niskokaloryczne, o niskim indeksie glikemicznym. Zawiera ona stosunkowo duże ilości błonnika pokarmowego – 200 g fasoli szparagowej dostarcza prawie 8 g tego składnika pokarmowego. Wśród składników mineralnych na uwagę zasługuje duża zawartość potasu oraz, jak na warzywo, także wapnia. Poniżej w tabeli przedstawiono wartość odżywczą 100 g fasoli szparagowej.
| Tabela. Wartość odżywcza 100 g fasoli szparagowej | |
|---|---|
| wartość energetyczna [kcal] | 27 |
| białko [g] | 2,4 |
| tłuszcz [g] | 0,2 |
| węglowodany ogółem [g] | 7,6 |
| sacharoza [g] | 0,5 |
| błonnik pokarmowy [g] | 3,9 |
| sód [mg] | 6 |
| potas [mg] | 264 |
| wapń [mg] | 65 |
| fosfor [mg] | 44 |
| żelazo [mg] | 1,1 |
| magnez [mg] | 22 |
| β-karoten [µg] | 378 |
| witamina D [µg] | 0 |
| witamina E [mg] | 0,28 |
| witamina B1 [mg] | 0,08 |
| witamina B2 [mg] | 0,11 |
| witamina B3 [mg] | 0,5 |
| witamina C [mg] | 23,8 |
| Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K. i wsp.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003 | |
Jak ugotować fasolę szparagową?
Przed ugotowaniem fasolę szparagową należy umyć oraz pozbawić końcówek strąka. Tak przygotowane warzywo wrzucamy do wrzącej wody. Czas gotowania zależy od odmiany fasoli oraz od jej świeżości. Żółte odmiany wymagają krótszego gotowania i zwykle są już gotowe do spożycia po około 10 minutach. Z kolei zielone odmiany mogą wymagać nawet 20-minutowego gotowania. Podobnie – młode fasolki będą się gotować krócej niż te mocno dojrzałe.
Z czym podawać fasolę szparagową?
Najbardziej popularny sposób podania fasoli szparagowej to przygotowanie jej z dodatkiem bułki tartej podsmażonej na maśle. Choć walory smakowe takiego dania są niepodważalne, to jest to jednak posiłek ciężkostrawny i najlepiej spożywać go jedynie okazjonalnie.
Fasolka szparagowa nadaje się także do podania w formie sałatek, jako jeden ze składników. Wystarczy dodać rukolę, pomidorki koktajlowe, ogórki i cebulę. Następnie należy wszystko wymieszać i polać sosem winegret.
Ugotowana fasola bardzo dobrze komponuje się także z dodatkiem sezamu i orzechów. Niektórzy przygotowują na jej bazie również różnego rodzaju tarty warzywne.
Mrożona fasola szparagowa
Ponieważ fasola szparagowa jest dostępna w sprzedaży od czerwca do września, w pozostałych miesiącach można korzystać z fasoli szparagowej mrożonej. Zamrażanie jest najlepszą metodę utrwalania warzyw (oraz owoców) – zachowane są wszelkie cechy smakowo-zapachowe oraz wartość odżywcza.
Fasolka szparagowa a dna moczanowa
Z diety osób chorujących na dnę moczanową należy wykluczyć produkty dostarczające puryn. Są to związki, które podnoszą stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi. Do produktów takich zalicza się: czerwone mięso, podroby, niektóre gatunki ryb i owoce morza oraz nasiona roślin strączkowych.
Okazuje się jednak, że istnieje różnica we wpływie puryn na stężenie kwasu moczowego w zależności od ich źródła pokarmowego (zwierzęce vs roślinne). Różnice te tłumaczy się m.in. zawartością puryn w poszczególnych produktach żywnościowych oraz ich biodostępnością. W związku z tym uważa się obecnie, że nie ma podstaw naukowych do eliminowania nasion roślin strączkowych, w tym fasolki szparagowej, z diety osób z dną moczanową.
Przeczytaj również: Rośliny strączkowe a dna moczanowa
