Papryka czerwona, żólta, zielona - różnice

dr n. med. Dominika Wnęk, dietetyk

Papryka to warzywo dostępne w sprzedaży przez cały rok. Charakteryzuje ją duża zawartość potasu oraz związków o właściwościach przeciwutleniających (witaminy C i β-karotenu). Cechy te decydują o tym, że warzywo to jest cennym elementem zbilansowanej diety.


Fot. Yan Krukau/ pexels.com

Papryka – wartość odżywcza

Papryka zaliczana jest do produktów niskokalorycznych. Jak większość warzyw, papryka charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym. Produkt ten dostarcza znikome ilości białka oraz tłuszczu. Zawartość węglowodanów, niezależnie od koloru warzywa, jest niewielka. Papryka jest dobrym źródłem potasu, który jest odpowiedzialny za prawidłową pracę mięśnia sercowego oraz regulację ciśnienia tętniczego krwi.

Poniżej przedstawiono wartość odżywczą trzech najbardziej popularnych rodzajów papryki.

Tabela. Wartości odżywcze w zależności od koloru papryki
  Papryka czerwona Papryka zielona Papryka żółta
wartość energetyczna [kcal] 28 18 27
białko [g] 1,3 1,1 1
tłuszcz [g] 0,5 0,3 0,21
węglowodany [g] 6,6 4,6 6,32
sacharoza [g] 0,1 0,1 0
błonnik pokarmowy [g] 2,0 2,0 0,9
sód [mg] 3,0 2,0 2
potas [mg] 255 176 212
wapń [mg] 13 12 11
fosfor [mg] 31 23 24
żelazo [mg] 0,6 0,5 0,46
magnez [mg] 11 9 12
β-karoten [µg] 3165 193 120
witamina D [µg] 0 0 0
witamina E [mg] 2,9 3,1 b.d
witamina B1 [mg] 0,04 0,04 0,028
witamina B2 [mg] 0,12 0,03 0,025
witamina B3 [mg] 1,6 0,6 0,89
witamina C [mg] 144 91 184
Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K. i wsp.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003
https://fdc.nal.usda.gov/fdc-app.html#/food-details/169383/nutrients

Papryka czerwona, zielona, żółta – którą wybrać?

Obecnie w sprzedaży dostępne są papryki w różnych kolorach. Najczęściej można kupić paprykę czerwoną, zieloną i żółtą, rzadziej pomarańczową czy fioletową.

Owoce słodkiej papryki zmieniają kolor podczas dojrzewania. Papryka zielona to papryka najmniej dojrzała, żółta jest etapem pośrednim dojrzałości, z kolei czerwona papryka to papryka w pełni dojrzała. Podkreśla się, że etap dojrzałości papryki decyduje nie tylko o kolorze tego warzywa, ale wpływa także na zawartość witamin oraz związków biologicznie czynnych (zwłaszcza przeciwutleniaczy).

I tak papryka czerwona charakteryzuje się większą zawartością β-karotenu niż papryka żółta i zielona. Ponadto żółte i czerwone papryki dostarczają więcej witaminy C niż papryka zielona. Nie oznacza to jednak, że zielona papryka jest mniej wartościowa pod względem zawartości związków biologicznie czynnych. Ten rodzaj papryki wyróżnia z kolei większa zawartość chlorofilu (zielonego barwnika) niż w przypadku papryki czerwonej i żółtej.

Papryka – źródło witaminy C

Papryka (szczególnie czerwona i żółta) jest bardzo dobrym źródłem pokarmowym witaminy C. Wartości te przekraczają istotnie zawartość witaminy C w owocach cytrusowych oraz kiwi i są porównywalne z zawartością witaminy C w owocach porzeczki czerwonej.

Biorąc pod uwagę to, że człowiek nie ma możliwości syntetyzowania witaminy C, musi być ona dostarczana wraz z dietą. Witamina ta pełni szereg ważnych funkcji w organizmie – m.in. zapobiega niekorzystnemu działaniem wolnych rodników tlenowych oraz pomaga w zachowaniu potencjału oksydacyjno-redukcyjnego komórek. Jest ona ponadto niezbędna do syntezy kolagenu, karnityny i hormonów steroidowych.

Papryka – wykorzystanie w kuchni

Papryka ma wszechstronne wykorzystanie w kuchni. Może być ona spożywana na surowo, jako dodatek do kanapek oraz sałatek. Jest ona także nieodzownym elementem kuchni meksykańskiej i węgierskiej (składnik gulaszu węgierskiego). Papryka (pieczona w piekarniku wraz z cebulą i czosnkiem) jest także wykorzystywana jako jeden ze składników past kanapkowych. Wystarczy do upieczonych warzyw dodać dowolnych orzechów i całość zmiksować. Jest to też warzywo, które z powodzeniem można nadziewać ryżem lub kaszą, z dodatkiem mięsa lub warzyw.

dr n. med. Dominika Wnęk
Dietetyk, wieloletni pracownik Zakładu Biochemii Klinicznej UJ CM oraz aktywny uczestnik trzech ramowych programów Unii Europejskiej: Lipgene, NuGO oraz Bioclaims. Wielokrotny wykładowca w ramach kursów doskonalących dla dietetyków realizowanych przez Polskie Towarzystwo Dietetyki.
Zainteresowania badawcze skupiają się głównie na zagadnieniach dotyczących otyłości i wpływu składników diety na ekspresję genów i procesy komórkowe (nutrigenomika). Swoje doświadczenie w leczeniu otyłości zdobywała, pracując w Poradni Leczenia Zaburzeń Lipidowych i Otyłości, działającej przy Zakładzie Biochemii Klinicznej UJ CM oraz jako uczestniczka licznych kursów i konferencji organizowanych w kraju i za granicą.
Obecnie związana jest z wydawnictwem Medycyna Praktyczna, gdzie pełni funkcję redaktora w serwisie „Dieta i ruch”.

04.07.2024
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta