Obowiązek izolacji wynika z ustawy o chorobach zakaźnych i jest szczegółowo uregulowana przepisami. Izolacja oznacza, że nie możesz opuścić wyznaczonego miejsca (wyjątkiem jest konieczność hospitalizacji, zgłoszenia się do izolatorium, wykonania testu lub badania lekarskiego po wcześniejszym uzgodnieniu), a inne osoby nie mogą cię odwiedzać. Izolację możesz odbywać w domu, ale jeśli nie masz do tego warunków lub w domu przebywa osoba z obniżoną odpornością, w podeszłym wieku lub z poważnymi chorobami i obawiasz się o jej bezpieczeństwo, lekarz może skierować cię do wyznaczonego ośrodka (tzw. izolatorium). Niektóre izolatoria przyjmują również osoby, które nie mogą odbywać kwarantanny w domu – wówczas skierowanie wydaje sanepid.
Chociaż twoi domownicy z pewnością mieli z tobą bliski kontakt od początku zakaźności, to wciąż jest szansa, że się nie zakazili, a twoje postępowanie nadal może zmniejszyć to ryzyko. Dlatego w czasie izolacji najlepiej przebywać w osobnym pokoju, używać osobnych sztućców, talerzy, kubka i ręcznika, jeść osobno. Gdy konieczne jest wyjście do wspólnej przestrzeni, np. do kuchni lub łazienki, ważne jest, aby unikać kontaktu z często dotykanymi przedmiotami (klamki, włączniki świateł, blaty). Jeśli w pomieszczeniu są inne osoby, powinno się skracać czas kontaktu do minimum, zachować dystans min. 1,5 m. Wszyscy powinni założyć maseczki. Szczególnie ważne jest przestrzeganie zasad higieny rąk, kaszlu i kichania, wietrzenie pomieszczeń, dezynfekowanie często dotykanych powierzchni. Zdrowi domownicy powinni również zachować ostrożność w przypadku sprzątania i kontaktu np. ze zużytymi chusteczkami osoby chorej – i koniecznie w takim przypadku dokładnie umyć i zdezynfekować ręce. Więcej na temat tego, jak się zachowywać w izolacji, znajdziesz tutaj: COVID-19: co powinniśmy wiedzieć o kwarantannie i izolacji?, a o aktualnych zasadach tutaj: Zasady odbywania kwarantanny i izolacji obowiązujące od 2 września 2020 r.
Należy podkreślić, że przytoczone powyżej metody są skuteczne i potwierdza to coraz więcej danych naukowych. Jest również możliwe, że osoby, które je stosują, mogą zmniejszyć u swoich domowników nie tylko ryzyko zakażenia, ale również ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19, zgodnie z hipotezą, że ciężkość przebiegu choroby zakaźnej zależeć może m.in. od wielkości tzw. dawki zakażającej. Zgodnie z tą hipotezą, osoby, które były narażone na „mało wirusów” w momencie kontaktu z osobą zakażoną, mogą chorować łagodniej niż te, które były narażone na „dużą dawkę wirusów”. Tak sugerują wyniki badań, w których obserwowano m.in., że w przypadku ognisk zakażeń, osoby, które zachowywały dystans od innych oraz stosowały maseczki, zakażały się rzadziej, a w przypadku zakażenia – przechodziły je bezobjawowo lub łagodniej niż osoby, które tych metod nie stosowały. Na razie „teoria dawki zakażającej” jest hipotezą, którą trudno będzie z całą pewnością potwierdzić, ponieważ prowadzenie badań, w których celowo eksponowano by ludzi na kontakt z chorobą zakaźną, byłoby nieetyczne. Mimo to przytoczone powyżej zasady są proste, tanie, bezpieczne i po prostu warto je stosować.
Nałożenie izolacji i kwarantanny jest jednoznaczne z otrzymaniem świadczeń i w takiej sytuacji nie potrzebujesz już zwolnienia lekarskiego; więcej informacji p.: Informacje na stronie ZUS.
Wróć na stronę Koronawirus – poradnik dla pacjenta część II
