medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Objaw chorób ucha zewnętrznego i środkowego (otalgia pierwotna) lub zmian chorobowych zlokalizowanych poza uchem (otalgia wtórna, ból rzutowany).
Rozpoznanie ostrego zapalenia ucha ustala się na podstawie obrazu otoskopowego, a więc stwierdzenie typowych objawów jak uwypuklenie i zaczerwienienie błony bębenkowej stanowi uzasadnienie wdrożenia leczenia. Objawy infekcji górnych dróg oddechowych często towarzyszą zapaleniu ucha, ale nie są podstawą rozpoznania.
Upośledzenie słuchu w tym wieku jest trudne do stwierdzenia. Dzieci do 4. miesiąca życia wybudzają się z płytkiego snu dopiero przy dźwiękach o wysokim natężeniu, powyżej 70 dB. Tak więc dopiero brak reakcji na głośne dźwięki może stanowić przyczynę niepokoju.
Artykuł przybliża zasady postępowania przy usuwaniu ciał obcych z ucha.
Artykuł omawia technikę badania otoskopowego i zasady interpretacji jego wyniku.
Prawidłowy rozwój słuchu od wczesnego dzieciństwa warunkuje nie tylko nabywanie odpowiednich form językowych, umiejętności werbalnego porozumiewania się, ale także poprzez wykształcenie tzw. mowy wewnętrznej wpływa na prawidłowy rozwój intelektualny.
W skórze zewnętrznej części przewodu słuchowego znajdują się gruczoły łojowe przywłosowe oraz gruczoły woszczynowe (nie ma ich w obszarze położonym bliżej błony bębenkowej). Ich wydzielina połączona ze złuszczonym naskórkiem potocznie jest nazywana woszczkiem.
U dzieci w wieku 6–35 miesięcy chorych na ostre zapalenie ucha środkowego amoksycylina z klawulanianem stosowana przez 7 dni zmniejszyła ryzyko niepowodzenia leczenia, zwiększyła jednak ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
