medycyna praktyczna dla lekarzy
Wyniki otwartego, wieloośrodkowego badania klinicznego 3. fazy z randomizacją (OAK) porównującego atezolizumab z docetakselem w leczeniu chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca
– Na dostępie chorych na raka płuca do nowoczesnych leków z zakresu immunoterapii nie został postawiony krzyżyk. W MZ wciąż trwają negocjacje dotyczące ceny – mówił podczas konferencji z okazji Światowego Dnia Walki z Rakiem prof. Maciej Krzakowski.
Pojawiają się nowe badania, zwiększa się nasza wiedza na temat nowotworów - w związku z tym również ta klasyifikacja musi ulegać zmianom, tak by była dostosowana do potrzeb onkologicznych i umożliwiała podjęcie odpowiedniego leczenia pacjentów.
W dotychczasowej klasyfikacji raka płuca opracpwanej przez WHO, w 2015 roku zostały wprowadzone istotne zmiany dotyczące podziału raka, zwłaszcza gruczołowego, przedstawiono również zasady postępowania nie tylko z materiałem pooperacyjnym, ale także z małymi wycinkami i rozmazami cytologicznymi.
Rak płuca spośród wszystkich chorób nowotworowych stanowi najczęstszą przyczynę zgonów na świecie, w tym w Polsce. Mimo że głównym czynnikiem ryzyka raka płuca pozostaje wciąż czynne palenie tytoniu, to jednak część przypadków diagnozuje się u osób niepalących. Przypadki te przypisywane są zawodowej ekspozycji na różne substancje kancerogenne, w tym zanieczyszczeniu powietrza.
Od wprowadzenia poprzedniej klasyfikacji nowotworów płuca przez WHO istotnym zmianom uległ sposób postępowania diagnostycznego w odniesieniu do raków niedrobnokomórkowych. Rozwój biologii molekularnej, pojawienie się nowych metod terapii (przede wszystkim terapii personalizowanej) spowodowały konieczność zweryfikowania dotychczasowych zasad patomorfologicznego rozpoznawania raka płuca. Wprowadzono także algorytm diagnostyczny dotyczący nie tylko materiału pooperacyjnego, ale również przedoperacyjnego. Zapraszamy do wysłuchania wykładu przybliżającego te zmiany.
W artykule podsumowano wytyczne ACCP dotyczące leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w IV stopniu zaawansowania oraz chorych na drobnokomórkowego raka płuca. Poza tym przedstawiono podsumowanie zaleceń na temat postępowania w szczególnych sytuacjach, takich jak obecność synchronicznych pojedynczych przerzutów w mózgu lub nadnerczu czy guzków w innych płatach płuca. Dodatkowo podsumowano metody leczenia wspomagającego u chorych na raka płuca.
W tym artykule przedstawiono podsumowanie wytycznych ACCP dotyczących oceny stopnia zaawansowania oraz metod leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) w stopniu zaawansowania I–III. U tych chorych podstawą postępowania pozostaje operacja (zwłaszcza oszczędzająca płuco).
Rak płuca jest najczęstszym nowotworem w wielu krajach, w tym w USA i Polsce. W ostatnich latach obserwuje się stopniowe zmniejszenie umieralności na raka płuca wśród mężczyzn, ale rosnącą tendencję u kobiet, u których rak płuca jest najczęstszą przyczyną zgonu (na podstawie danych Krajowego Rejestru Nowotworów).
Osoby starsze nie były i nie są dostatecznie szeroko reprezentowane w badaniach klinicznych, co pociąga za sobą ograniczenie liczby dostępnych danych, a także zmniejszenie dostępności dowodów pierwszego poziomu wiarygodności odnoszących się do postępowania w tej grupie wiekowej.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.